edirdim, Mikayilin olumune sebeb onu fikirleshirdim, amma eyni zamanda onu hele de sevirdim. Buna gore de ozume nifret edirdim. Mene xeyanet eden, bu hereketi ile meni tehgir eleyen birini nece seve bilerdim?! Amma 21 ildir ki, sevdiyin insani tez bir zamanda unutmaq olmur.
Rufat otagha girdiyinde men pencerenin qarshisinda arxam Rufata terefe dayanib sheheri seyr edirdim. Onunla uz-uze gelmekden cekinirdim.
- Bu albomun mende qalib, eshyalarini aparanda yaddan cixib qalmishdi,-deyib albomu stolun ustune qoydu. Hobbi kimi resm cekmeye maraghim vardi, vaxtim ve hevesim olduqca karandashla albomda tez-tez skechlar cekerdim.
Rufat hec ne demediyimi gorub,
- Yeniden NY-a qayitdighina sevindim. Frankfurta gedersen deye, fikirleshmishdim,-dedi.
Men sadece "bura artiq menim evimdir" demekle kifayetledim.
- He, elbette.
Araya yene sessizlik cokdu.
- Niye zenglerime cavab vermirdin? Sene gore cox narahat idim. Sen burda olmayanda nece defe Ketiye zeng vurub sorushurdum, amma o da senle danishmaghima icaze vermirdi. Bir defe Tennesiye geldim de, Keti yene senle gorushdurmedi.
Onun gelmeyinden xeberim yoxdu, teeccublensem de, bunu gizletmeye chalishdim, pencereden baxmaghima davam edirdim.
- Bilirem ki, meni basha dushmeyeceksen. Amma bilmeyini isteyirem ki, seni sevirem. Sene olan sevgim Monikadan ferqlenir. Monika ni 18 yashimdan taniyiram, o vaxt munasibetimiz cox ferqli idi, munasibetlerde emosiya, heyecan cox idi. Monika nepredskazuemiy celovek (bu sozu tercume ede bilmedim). Onunla seher shiddetli dalashib axsham da barisha bilerdik. Basha dush, seni de sevirem. Amma bizim munasibetde heyecan yox idi. Senin meni nece sevdiyini bilirdim. Herden bu sevgi meni yorurdu. Axtardighim heyecani tapmirdim, mence, hemin gece elediyimin de sebebi bu idi.
Rufatin sozlerini eshitdikce, eseblerim tarim cekilmishdi. Gozumu pencereden ayirib ona baxdim:
- Ele bu? Her shey bu qeder sade imish? Heyecan?! Sen bilirsen, 21 ildir birini sevmek ne demekdir?! Sen bilirsen,

<< 1 ... 5 6 [7] 8 >>