kolani dagitdigim oglandi. Futbolkasini deyishdiyinden, ilk baxishdan onu taniya bilmemishdim. Onun bu komentine hec ne demeyib Aylinin mene gosterdiyi novbeti shekile baxirdim. Oglan da, yeqin ki, bu reaksiyama, daha dgrusu reaksiyasizlighima teeccublenmishdi, amma uze vurmayib:
- Leyla dedi ki, tezyiqiniz ashagi dushub. Men de baxmagha geldim. Bir komek lazim deyil?
- Yox, cox sag olun. Komek lazim olsa, hekim cagiraram.
Onunla soyuq danishdigimin ferqindeydim, amma halsizligim, eseblerimin gerginliyi menim daha nezaketli olmasghima mane olurdu, bayaqki yahsadigim shokdan sonra kimlese medeni shekilde ordan-burdan sohbet etmeyim alinmirdi.
- Ele men de hekimem. Ona gore geldim.
Onun bu sozune itidillik etmeye hec ne tapmamishdim, yorulmushdum. Yorghun shekilde uzune baxib,
- Narahat olmayin, bir azdan dushecem. Cox sag olun,- deyib uzumu cevirdim.
Yarim saatdan sonra ozumu daha babat hiss etdiyimden bagchaya cixdim. Qonaqlarin ardimdan picapic danishmaqlarini istemirdim, onsuz da yeqin ki, nece gunluk qiybet ucun movzu vermishdim. Hem de Monikanin yaninda ozumu pert etmk istemirdim. Istemirdim, onlarn her hereketlerinin meni nece incitdiklerini gorsun.
Hem de neticede bu tip hadiselere oyreshmeliydim. Ne qeder qacmagha calishsam da, Rufatla yollarim hele cox kesishecekdi. Her defesinde bu cur reaksiya versem, mende can qalmazdi.
Aylinin elinden tutub (hele de gezmekde cetinlik cekirdim, beynim dumanli oldugundan ayaqlarim dolashirdi) ashagi endim. Leyla meni gorub, tez qarshima geldi, meni stola terefe getirdi, Rufatgilin oturdugu masanin tamamile eks terefinde mene yer saxlamishdi. Men de gulumsemeye chalishib, hami ile salmlashib oturdum.
Kiminse,
- Nikki, senin tezyiqine ne oldu? Hec vaxt eshitmemishdim ki, tezyiqden shikayet edesen.
Bu vaxt yanimda kimse menim evezime:
- Havadan ola biler. Havalarin birden-bire istileshmesi cox adama pis tesir edir,-dedi.
Yanimda oturana baxdim, hemin oglandi. Oglan deyirem, amma diqqetle baxdigimda oglan demek

<< 1 ... 5 6 [7] 8 >>