San-Fransiskoda oldughundan, bu gun bura gele bilmemishdi, heyf, gelse, burda olmaq mene daha asan olardi. Leyladan bashqa meclisda hec kesle unsiyyet qura bilmirdim, bezilerini iqnor edir, bezilerini ise soyuq gulumsemelerle yola verirdim.
Birden Aylin cekdiyi resmden bashini qaldirib, kifayet qeder yuksek sesle,
- Mom, why Nicky and Rufat are sitting separately? Don't they love each other any more? (Mama, niye Nikki ile Rufat ayri oturublar? Onlar bir-birlerini daha sevmirler?)- sorushduqda, ortaya sessizlik cokdu. Ushaq ki, ushaq. Sualinin hamiya nece tesir edeceyini fikirleshmemishdi. Leyla key kimi Ayline baxib ne deyeceyini bilmirdi. Men ozumu yigishdirib,
- Aylin, you mind me sitting with you? (Senin yaninda oturmaghima etiraz edirsen?)- deyib gulumsedim, onun fikrini resm ile qatdim. Elinden karandashi alib ona nece cekmeyi gostermek istesem de, ellerim esirdi.
Bu reaksiyam hamini, xususen de Leylani rahatlatmishdi, onun nece rahat nefes aldighini gordum.
Yemekler yeyib qurtarandan sonra her kes qruplara dagilishmish, here bir kenarda dayanib sohbet edirdiler. Hes kesin suallarina cavab vermeye hevesim olmadigimdan, men de Sofiya ile oynayir, onun bashini qatirdim. Leylaya ushaqlardan fasile verdiyim ucun mene cox minnetdardi.
Sofiya bagcada qacir, men de onun arxasinda nezaret edirdim ki, ayaghi ilishib yixilmasin. Hele gezmeyi, qacmaghi yeni oyrendiyinden yaxshi gezmirdi, tez-tez nahamarliqda ayaghi burxulub yixilirdi.
Aylin de bir terefden mende el cekmir, arxamca dushub suallar verirdi. Aylinin yashini enzere alaraq, sual vermeye cox hevesli idi, Leyla heren zarafat edib "Aylin, bir de "niye” ile bashlayan sual versen, ozum-ozume cavabdeh deyilem” deyirdi. Indi de Aylin meni "niye” suallari ile ateshe tutmush, suallara ara verdikde ise, mektebde ekciriline resm musabiqesinden danishirdi. Onun hevesini nezere alaraq, gelecekde boyuk bir ressam olacaghina shubhem yoxdur.
Bashim Aylinin kommentlerine qarishdighindan Sofiyani gozden qacirmishdim.
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç