Onunla ishleyirem dedim, mene evlenmek teklifi edib demedim. Ikincisi de, lap ele bir shey olsa da, qebul etmeyeceyimi bilirsen. Yeni munasibete bashlamayacam.
- Niye? 22 yashin var. Heyat sene davam edir.
Adi movzu uzerinde bashlayan sohbetimiz birden-bire bele ciddi mecraya cevrilmishdi.
- Ozun yaxshi bilirsen niye.
- Besdir, Nigar. Rufat bey Havayilerde kef edir Monikasi ile, sen de burda 22 yashinda heyatini baghlayirsan. Kime gore oz de? O axmaq Rufata gore. Besdir, ozunu yigishdir. Onun haqqinda umidlerine son ver.
- Leyla, yaxshi bilirsen ki, onun haqqinda hec bir umidim yoxdur, amma ozum hazir deyilem yeni bir sheye. Yene incidilmekden qorxuram.
- Bagishla, bilirem ki, umidin yoxdur. Sadece onun elediklerini eshitdikde, seni de bele gordukce esebileshirem. Yaxshi-yaxshi fikirlesh. Bakidan qayitdiqdan sonra senle yene bu haqda danishacagiq.
Belelikle de, sagollashib zengi yekunlashdirmishdiq.
Ilk defe Rufatin adi cekilende aglamamishdim- belke, onun Havayide oldugunu artiq bildiyimden idi. Belke de, xeberim olmasa, ilk defe Leyladan eshitsem, kecen defeki pristupumu indi yashayardim. Sadece artiq xeberim oldugundan daha oyreshikli idim.
Seheri gun Eldarla danishdigimiz vaxtda gorushmushduk. Hazirladighim eskizleri ona gosterir, men danishdiqca, o eskizler evezine mene baxirdi. Sonda dozmeyib:
- Hansini secirsiniz?- sorushdum.
- Siz hansini secerdiniz?
Esebileshib:
- Xatirladim ki, bu evde men yox, siz yashayirsiniz. Ona gore de buyurun secin.
- Teessuf ki, eledir. Amma men sizin qerar vermeyinizi isteyirem.
Bilmedim "teessuf ki"ni ne ucun deyir, amma artiq esebilerim dozmemishdi. Nece gunun yuxusuzlugu, esebi, dunen Leyla ile danishdiqlarim. Hamisi ust-uste gelmishdi. Gozlerim dolub "Niye axi meni bu qeder incidirsini? Xoshunuz gelir eseblerimle oynamagha?" dedim. Indiye qeder hec bir mushteri qarshisinda zeifliyimi gostermemishdim, kim ne qeder meni esebileshdirse de, eseblerimi cilovlayar, neytralligimi saxlayardim. Bu defe ise alinmamisdi.

<< 1 [2] 3 4 ... 7 >>