sadece onu qucaqladim, aglamaghim danishmaghima mane olurdu. Ceffri gulmeli uz ifadesi edib:
- Bu reaksiyani xoshuna gelmek menasinda qebul edirem,- dedi.
Bu soze men qarishiq hami gulmushdu.
- Ceffri, bu shekilleri sergiden sonra men alacam,- dediyimde, Ceffri:
- Teessuf ki, hele sergiden qabaq bir centlmena satiliblar,- deyib Eldara goz vurdu.
Shekillerin her 3-nu Eldar almishdi.
Daha sonra Leylagille qalereyani gezirdik, shekiller arasinda Aylinin, Sofiyanin da shekilleri vardi. Her biri haqqinda danishib-gulerken, arxamdan tanish bir sesin:
- Salam,-dediyini eshitdim. Bu sesi hec ne ile qarishiq sala bilmezdim.
Arxaya baxdighimda bu o idi: Rufat. Gelenden beri bashim qarishdighindan onu burda gormemishdim. Indi qarshimda birden-bire bele gorduyumde cox teeccublenmishdim, heyecanlanmishdim.
- Shekillerini gordum, cox yaxshi aliniblar.
- Cox sagh ol,- bashqa nese demeye soz tapmamishdim.
- Necesen? Her shey qaydasindadir? Yaxshi gorunursen.
- Aha, her shey yaxshidi.
Yene nese deyecekdi ki, Monika yanimizda peyda oldu, onu gormek, danishmaq istemirdim, onu her defe gorende hemin yanvar axshami yadima dushurdu. Indi de mene gulumsunub:
- Shekilleriniz cox yaxshi alinib. Burda olacaghindan xeberiniz vardi, yeqin,- sorushdu. Ozumu mecbur edib:
- Yox, Ceffri mene surpriz edib,- dedim. Bu vaxt Eldar mene yaxiblashib:
- Nikki, gel gor seni kimle tanish edirem,- deyib oradan araladi. Menim ucun agrili olan bu sohbete son qoydughu ucun ona minnetdardim.
Leylanin yanimda uzunu turshudub "uzsuzler" demeyini eshitsem de, hec ne demedim, sozu uzatmadim. Rufati ve Monikani gormeyim ehvalima tesir etse de, verdiyim reaksiyaya teeccublenmishdim. Men, duzu, oxshar bir halda daha pis reaksiya vereceyimi, daha emosional olacaghimi fikirleshmishdimse de, nisbeten daha sakit idim. Belke, artiq yavash-yavash men de sagalirdim?!
Seherisi gun shekillerden birini- ustum unlu olan shekli mene hediyye kimi gondermish, "Belke, bu shekil seni tez-tez guldurer” deyilen kart

<< 1 2 [3] 4 5 >>