kececeyini deseler de, men buna inanmirdim. Her ayin evveli test eletdirir, neticenin negativ oldugunu gorub pis olurdum. Ozum pis olmaqla, icim-icimi yemekle yanashi Eldarin da heyatini zeherleyirdim. O mene ne qeder "Nigar, hele ki, 5 aydir evliyik, ushagimizin olmamasi normaldir, hem de hara telesirik, ozumuz ucun yashayaq" dese de, bu sozlere fikir vermir, heyatimizi qaraltmagha davam edirdim. Ya birden hec vaxt ushagim olmadi? Ne olacaq bes? Mene? Ya Eldara? Ozumle beraber onun da heyatiin mehv etmish olaram. Hem de 2 defe arxa-arxaya. Onu sevmemekle, ve bele cox istediyi ushagi ona vermemekle...O da ushaqlari sevir. Qardashinin ushaqlari haqqinda nece hevesli danishdigini gorurdum, mene "ushaq istemirem bu saat" dese de, eslinde istediyini bilirdim. Gunahkarliq hissim getdikce daha da coxalirdi.
Noyabrin sonu idi, ish gununun ortasinda hec gozlemediyim bir ziyaretcim oldu: Rufat... Monika hamileliyinin sonunu yashayirdi, bir nece hefteye ushagi olasi idi. Eshitdiyim qederile, oglan idi korpesi. Hamileliyinin sonlari oldughundan, gunlerini daha cox evde kecirer, Monika cole az cixdighindan Rufat da onla beraber evde olardi. Bu sebebden Rufati bu qeder aradan sonra qarshimda gorduyume cox teccublenmishdim. Toyumdan sonra ilk defe idi gorurdum. Yox, bir defe de Azerbaycan diasporasinin kecirdiyi bir tedbirde uzaqdan-uzagha gorsem de, o meni gormemish, men de uzumu yana cevimishdim. Onu yene qarshimda bele gordukde ozum ucun boyuk bir sheyi keshf etdim: onu unutmushdum, onu daha sevmirdim. Her defe onu gorduyumde kecirdiyim o heyecan, nifret qarishiq sevgi, ureyimin esmesi, ozumu itrmeyim, bele emosional olmaghim, mene qarshi elediklerinin yadima dushmesi ve ondan qisas almaq hissi... Bunlarin hec biri yox idi. Bunun yerine coxdandir gormediyim bir tanishi tesadufen gormush kimi bir hiss vardi. Rufatdan ayrildigiman beri ilk defe ozumu serbest etdim. Rufati sevmirdim, demeli, bu hissden azad idim. Demeli, Eldarin gozunun icine daha rahat baxa bilerdim,

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 10 >>