qarishmishdi. Rob da, yeqin, oz kabinetindeydi, ortaliqda gorunmurdu.
- Sene elediklerim ucun peshmanam.
- Ele bunu demeye gelmisen?
- Bilirem ki, gecikmishem, sadece, dogrudan da, peshmanam. Istemeden, mene gore bashin cox agridi.
"Bashin cox agridi" menim bu vaxtlar erzinde cekdiklerimi ifade etmek ucun cox yungul sozlerdi.
- Men artiq kecmishime baxmiram, Eldarla evliyem, evvel olan hadiseleri ise hec xatirlamiram da.
- Eldari sevmeyib evlendin. Deyerdi butun bunlara? Herden deyirem kash o vaxt daha qetiyyetli olardim. Seni meni bagishlamagha mecbur ederdim. Indi her shey bashqa cur ola bilerdi. Her halda bu vicdan ezabim olmazdi.
- Yaxshi da ki, her shey bu cur oldu. Her shey ayri cur olsa, Eldarla da qarshilashmazdim, onla da evlenmezdim.
- Ele danishirsan, ele bil ki, Eldari sevirsen.
- Aha, sevirem.
Bunu yalan demishdim, amma Rufata her sheyi dogru demek borcum yoxdu. Qoy ele de bilsin, meni sadece rahat buraxmasini isteyirdim.
- Eger duz deyirsense, senin adina sevindim.
- Cox sag ol.
- Emisen ki, geriye yol yoxdur?
- Eminem.
Bu sohbetin surrealligi meni guldururdu, bashqa vaxt olsa, bu dialoqumuza gulcekdim.
- Eledirse, men gedim.
- Sag ol.
Rufatin niye geldiyi mene hele de melum deyil. Mene ele gelir ki, heqiqeten, peshimandi. Hemisheki inamli ses tonu, ozune eminliyi qalmamishidk, cox gunahkar simasi vardi. Sanki heqiqeten de, elediklerinin peshmanciligini cekirdi. Hemishe onun pehmaciligindan zovq alacagimi hiss etmishdim, ona aci vermek, sozlerini ozune qaytarmaq ucun de evlenmishdim. Amma indi o cox gozlediyim qelebe hissini hiss etmirdim. Ona "sag ol" demekle, neinki ona, ona aid xatirelere, icimdeki kine, aciga da "sag ol" demishdim. Bundan sonra Rufatin bashina ne gelecekleri menim ucun maraqli deyildi.
Ele bunu fikirleshib ishime davam etmek isteyirdim ki, iceri Eldar girdi. Onu gozlemirdim, indi de onun gelishine teeccublenmishdim. Goresen, Rufati cixan gormushdu? Harda da bir axmaq tesaduf var, meni tapar. Yox ki, Rufatin

<< 1 ... 7 8 [9] 10 >>