her bir müşterin kimi men de bilirem.-Kor adam mehribanlıqla etirafını etdi.-Amma men menemse, seni öyrenecem. Buna emin ola bilersen.
-Axı sen kimsen?
-Fexreddin Cahangirov.
"Eleonora”nın gözleri böyüdü.
-Kim?-teeccübünü sesinde gizletmek müveffeq olmadı.
-He. Hamıya ölmüş biri kimi teqdim olunan Fexreddin Cahangirov. Amma men sağam.
"Eleonora” heç ne anlamırdı. Fexreddin ellerini uzadıb bileklerinden tutdu. Yavaş-yavaş barmaqlarını yuxarıya doğruldaraq ecazkar sığalını esirgemirdi. "Eleonora”nın çiyinlerine öpücük bexş etdikden sonra üzünü elleri arasına aldı.”Eleonora” onun toxunuşlarından titreyirdi. Gözleri tekrar qapandı. Fexreddinin nefesini üzünün her bir nöqtesinde hiss etdi. Dodaq1arına yumulan Fexreddin "Eleonora”nın ellerini qaldırıb çiynine qoydu. Öz elleri ise onun belinde cemleşib qucaqladı.”Eleonora” ondan qopmaq istese de, buna gücü çatmırdı. Qarşılıq verib ellerini onun çiyinlerinden sinesine endirdi. Yavaş-yavaş köyneyinin düymelerini açdı...
...Dinara ve sevdiyi. Her ikisi qarşı-qarşıya. Şokla başlanan durum getdikce istiqametini deyişmeye başladı. Sevdiyinin gözlerindeki nifretin güclenen qığılcımları ile rastlaşan Dinaranın gözlerinden damcılar süzülerek yanağı boyunca cığır açdı. Elindeki sini sürüşüb döşemeye düşdü.Elleri titremeye başladı.Sevdiyi baxışlarını deyişmeden ona doğrulanıb iki elli qollarından yapışaraq silkelemeye başladı. Dediklerinin heç biri qızın beynine girmirdi ki, girmirdi. Gözleri ancaq sevdiyinin dodaq artikulyasına cemleşmişdi. Amma eşide bilmirdi. Sanki kar olmuşdu birden. Sevdiyinin gözleri ile qarşılaşdığı an dünyası qaraldı. Nifret!
-Nicat...-göz yaşları içinde boğula-boğula zorla birce sevdiyinin adını deye bildi.
-Sus! Bir daha adımı ağzına alma! Eşidirsen?! Bir daha!
-Axı...
-Men gözledim. 3 gün gözledim. Gelmedin. Demeli qehbesen!
Eşitdiyi son sözler qulaqlarında defelerle eks-seda verdi. Elelxüsus ona ünvanlanmış "qehbesen” iftirası. Beyni donmuşdu sanki. Düşünmek iqtidarı elinden

<< 1 [2] 3 4 ... 7 >>