Artıq gece düşmüşdü. Ev xalqından ses çıxmırdı. Ellerini divara sürte-sürte otağına doğrulanmağa başladı. Her 5 addımda ayaqları söze baxmayaraq dayanırdı. Ses salmadan otağına giriş edib tumbanın siyirtmesi çekib içindeki açarı eline alaraq qapını kilidledi. Eynini deyişmeden çarpayısına yıxılıb yuxuya getdi.
Seher duran kimi qapı döyüldü. Gözledi ki, kimse gedib açar. Amma ne açan oldu, ne de sesini çıxardan. Qapı ise döyülmesinde idi. Ellerini divara sürterek etrafı gözden keçirderek dehlize qeder addımlayıb çatdı. Gözlükden baxıb qonşu Lale xalanı gördü. Derinden nefes alıb qapını açdı. Lale xala onu gören kimi gözleri dehşetden böyüdü. Ağzı söz tutmurdu.
-Q...ı...z...ı...m...
Dinara qorxa-qorxa Lale xalaya baxdıqda bedenini teze titreme bürümeye başlayırdı. Elinin titreyişine anlamsızcasına tamaşa etmeye başladı.
-Şey...
Eşitdiyi xebere ne reaksiya versin, bilmedi. Atası, ögey anası ve ögey bacısı maşın qezasında heyatlarını deyişmişdiler...
...”Eleonora” onun bileyinden dartıb el ağacının yardımı ile yürüyen Fexreddini anlamaqda çetinlik çekirdi. Heç ne demeden dartıb aparırdı harasa. Çox da uzaqda olmayan maşına yaxınlaşan kimi cavan sürücü çıxıb qapını açdı.
-Gir,-deye Fexreddin emrini bildirdi.
-Haraya?-quru soruşdu.
-Bunu görmelisen,-tebessümle dedi.
Fexreddinin ilıq gülümsemesine qarşı qoya bilmeyib salona daxil oldu. Yanında eyleşen Fexreddin onun elini öz elinde tutub saxladı.
-Emalatxanaya-deye sürücüye bildirdi.
"Eleonora” heç ne anlamasa da, söz soruşmadı. Fexreddinin dodaqlarını yanağında, barmaqlarını qolunda hiss eden kimi gözleri qapandı.Fexreddin qulağına pıçıldadı:
-Senin xoşuna gelecek. Eminem.
Yol boyu "Eleonora” Fexreddinin sığalları içinde üzürdü. Gah qolunda, fah üzünde,gah boğazında gah qarnında, gah da dizlerinde. "Eleonora”nın adeti üzre qısa geyinmişdi. Nefesi ise eskik olmaq bilmirdi. Genc sürücü arabir aynadan izleyib semimi tebessüm edirdi.
-Çatdıq,-sürücü saxlatıdırıb dedi.
Tez de maşından düşüb qapını açdı.

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>