Fexreddinin çıxmağına yardımçı olub "Eleonora”ya elini uzatdı. Fexreddin celd onun elinden yapışıb başı ile sürücüye getmek işaresini verdi. Maşın süretlenib uzaqlaşdı. Yaxınlıqda iki mertebeli, kiçik seheye malik obyekt yerleşirdi. Fexreddin el ağacını işe salaraq oraya doğrulanmağa başladı.
-Heç ne deme, gözelim. Men tanıyıram buraları.
El ağacı ile qapını döydü. Qapını açan genc qız maraqla gah ona, gah da yanındakına baxdı.Fexreddin bunu sezmiş olmalı ki, qezeble sesini qaldırdı.
-Belke içeri devet edesen?
Genc qız özünü itirerek telem-telesik bildirdi:
-He...Elbette...Buyurun...
Qızın baxışları "Eleonora”nın tebessümüne sebeb oldu. Qısqanclıq. Fexreddinle salona daxil olanda Fexreddin astadan bildirdi:
-Heç ne olmayıb aramızda.O, buraya getirdiyim her qadına bele baxır.
-Çoxlarını getirmisen?
-Deqiq bilmirem ki,-etiraf etdi.
Etraf taxta materialların üstündeki gözel naxışlarla dolu idi.
-Ferid!-Fexreddin çağırdı.
Heç kim gelmedi. Fexreddin el ağacını qaldırıb masaya vura-vura onun adını daha da berkden seslendirdi. Yuxarıdan aşağıya süretle ve telaşlı enenn genc oğlan udqunub ona yaxınlaşdı.
-Buyurun...
-Hansı cehennemde itmisen?!-qezebini söndürmek niyyetinde deyildi hele ki.
-Şey...
-Yaxşı, yaxşı. Qalsın sonraya. Hazırlaş. Tez özü de.
-Baş üste,-deyib masanı boşaltmağa başladı.
Fexreddin "Eleonora”nın qolundan tutub bir kenara çekdi.
-Bilirsen, men Bakıya gelib valideynlerimin qarşısına keçende onlardan isteyim oldu: Meni KİV-ne ölü kimi teqdim etsinler. Ne bilim xestelik-qeza. Men heç kimin gözüne görünmeyecem. Ancaq geceler öz işimde olacam. Bacı-qardaşım menim bu hereketimden incidiler. Atamla anam ise menim şertimle razılaşıb mene her ay maliyye yardımı etmeye qerar verdiler. Atamın nüfuzuna yeterince kölge salmışdım deye indi de menim korluğumdan istifade edenler olacaq. Anlayırdım bunu. Mene ev tutdular. Sürücünü tapıb dilini möhürletdiler. Tez zamanda dost olduq. Geceler az sayda insanın teşrif buyurduğu mekanlara ayaq basırdıq bir

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>