yerde. Heç kim menim kimliyimle maraqlanmırdı deye sevincimin heddi-hüdudu yox idi. 25 yaşıma qeder geceni evde keçirtdim. Sürücüm- Murad mene kitab oxuyurdu, tez=tez informasiyalr paylaşırdı. Amma men boğulmağa başlamışdım. İşle meşğul olmalı idim. Amma nece? Bunu Murada deyende mene heç ne bildirmeden evden çıxdı. Axşam eve tek deyil, yanında peşekarla birge döndü. Taxta üzerinde nişan vurma seneti. Yaşı 50-ni ötüb keçmiş bu adamın senete vurğunluğunu danışığından anlamışdım. 2 il erzinde onun telebesi oldum. Mene barmaqlarla görerek nişan vurmağı öyretdi. Bu 2 il müddetinde ağlıma gelen dahiyane ideya ile möhteşem geceler keçirtmeye başladım. Evveller kor olduğum üçün menden imtina edirdilerse, hetta 1 saatdan az vaxt şertile razılaşırdılarsa, menim sehrime tab getire bilmirdiler. Meni buraxmaq istemirdiler. Buna göre lap derinden-qabıqdan çıxırdılar. Gözlerimle deyil, ruhumla görürdüm.
-Yeter,-deye "Eleonora” sesini qaldırıb ondan aralanmağa çalışdı.
-Haraya?-yumor tonu ile soruşub memnuniyyetle gülümsedi.
Fexreddinin ellerini belinde hiss eden "Eleonora” sertce elinden azad olub arxa-arxaya gederek divara söykendi.Fexreddin ehtiyatla irelileyib eli ile üzüne toxundu.
-Ne oldu birden sene?
-Heç ne.
-Nç. İnanmıram,-deyib dodaqlarına yumuldu.
Fexreddin taxtaya nişan vuruşundan sonra her defe barmaqları ile yoxlayırdı. Ferid yanında dayanaraq ara=sıra astaca nese deyirdi. "Eleonora” ona baxan genc qıza heç ehemiyyet vermirdi. Gözleri ancaq naxışda idi. Çekici gah asta, gah berk vururdu.
"Eleonora” geceni bu emalatxanada yere serilmiş parça üzerinde Fexreddinin qolları arasında keçirtdi. Özü haqqında hedden artıq yüksek reye sahib olan Fexreddin her defesinde bunu tesdiqleyirdi...

<< 1 ... 4 5 [6]