heyetiniz üçün nece güller isteyirsiniz?
-Qızıl gül, Yasemen, Zambaq bütün güllerden isteyirem.
-Gelin evvelce güllere baxaq.
-Yaxşı olar.
Ezize nene ile güllerin arasında gezib söhbet edirdik. Söz arası Qabili evlendirmek istediyini qeyd etdi, bu an istemsizce hüzün çökdü qelbime sanki neyise elimden alırlarmış kimi....
Bir neçe cüre gül seçib maşına yükledik ve özümde Ezize nene ile beraber evlerine doğru yol aldıq.
Qabil.
Seherin erken saatlarında oyanıb müqavile imzaladığım şirkete yollandım. Yene her zaman olduğu kimi şirketde işleyen qadınlar meni görüb xüsusi nazla hereket edirdiler. Bu an Mehsetinin meni görüb arxasını dönmesini xatırlayıb gülümsedim. Üzümde nece bir tebessüm yaranmışdısa, qeribe baxışları hiss edib özümü ele aldım.
Günboyu iclaslar, görüşmeler davam edir, meni yorurdu ancaq arada Mehsetinin mesum üzü ağlıma geldiyinde sanki yorğunluğum yox olurdu.
Axşam dostlarımla görüşecekdim ona göre işlerimi yekunlaşdırıb hazırlaşmaq üçün eve döndüm. Qapıdan giren zaman heyeti saran xoş qoxuları duyub dayandım, teravetli etir insana huzur verirdi. Bir iki addım ireli atarken baxçadan gelen gülüş sesleri marağımı daha da artırırdı. Yaxınlaşdığımda gördüyüm menzere gülümsemeyime sebeb oldu. Mehseti yere ekdiyi gülleri sulayır ve nenemle nedense danışıb gülürdüler. Batmağa hazırlaşan güneşin etrafa yaydığı qızılı reng şuanın altında, elindeki gül kolları tutmuş qadın sanki resm eseri idi. Divara yaslanıb izlemeye başladım. Güldükce işıq saçır, etrafı daha da gözelleşdirirdi bu qadın. Sade geyimi, makyajsız üzü, güneş şuaları ile parlayan saçları ile güllerden heç seçilmirdi. Onun gözelliyi, şux ve zerif duruşu insanın ağlını başından alacaq derecede idi. Mehsetiyi izlemekden doymurdum, ona baxarken tek şeyi düşünürdüm onun evlendiyi adamı. Nece terk ede bilmişdi bucür qadını? Bu qeder axmaq idi? İnsanın Mehsetiye baxarken yaşama isteyi artırdı ancaq o alçaq üzmüşdü onu. Bunu düşündükce çox qezeblenirdim ve bunun yanı sıra içimde qeribe hissler
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç