onun elinden alacaqlar. Amma, ona olan sevgisi azalmamışdı. Bir möcüze olacağına, Rehmanın onu atmayacağına emin idi sanki.
Şırıltı ile axan bulağın sesi onu xeyallarından ayırdı. Getmek lazım idi. Salman onu gözleyirdi. Onlar toya gedecekdiler. Bu işlerin sonu nece olacağını anlaya bilmeyen Rehman, eve gelerek, qardaşı ile birlikde toya getdi. Onlar yol boyu dinib danışmır, her ikisi siqaret çekirdi. Anasının tersliyine Salman çoxdan beled idi. Amma o, ele düşünürdü ki, Rehman Aliye ile evlendikden sonra Tanya ile elaqesini kesecek. Anasının qorxunc fikirlerinden onun xeberi yox idi. Belece qardaşlar here öz dünyasında, fikirler içinde toy evine çatdılar. Onları mehribanlıqla qarşılayan toy yiyesi , Salmanın qardaşını görüb ikiqat sevindi.
-Ay Rehman xoş gelmisen. Hemişe elinde, obanda. Ne yaxşı ki, sen de geldin. Heç gelişinden xeberim olmayıb. Burda olub gelmeseydin inciyerdim senden, keçin yuxarı başa
Qabaqda bir deste qız eve, teze gelinin yanına keçmek üçün toyxanadan çıxırdılar. Rehman onların arasında Aliyeni gördü. Aliye agappaq don geymiş, qara, qıvrım, uzun saçlarını küreyine tökmüşdü. Aliye bu baxışları duydu sanki. Geri çevrildi. Onların baxışları rastlaşdı bir an. Aliye qıpqırmızı oldu. Bu baxışları tanıdı. Bu ona şekilden baxan oglan idi, Rehman idi. ”Gelib demek”- deye ürek çırpıntıları ile düşündü. Özünü-sözünü bilmedi bir an. Qızlardan geri qalmayaraq ireliledi. Rehman ise, gedib yerinde otursa da, qızın gözelliyi gözünün qabagından getmedi...

<< 1 2 3 [4]