yorulubsan, get bir az istirahet ele.
Rehman kövreldi, derdini atasına deye bilmedi. Çünki, özü hamıdan çox günahkar idi. Atasının üreyi xeste idi, onu esebleşdirmek olmazdı. Hem de bilirdi ki, Sona xanımı heç kes yolundan döndere bilmeyib, dediyini eleyib hemişe. Odur ki, atasını qucaqlayıb saçlarını oxşadı, üzünden öpüb:
-Sag ol ata, gedim bir az yatım.
Kerim kişi de bir az bu münasibetden kövrelen kimi oldu. Rehman öz otagına çekildi. Aliye, ortalıgı, pal paltarı yıgırdı. Rehmanın gelişini görüb anasıın onlara aldıgı hediyyeleri Rehmana göstermek istedi. Lakin Rehmanı tutqun görüb duruxdu. Ona yaxınlaşdı. Qarşısında dayandı, diqqetle üzüne baxdı, çox narahat oldu:
- Ne olub sene? -dedi: -Rehman başını qaldırıb heyat yoldaşının üzüne baxdı, ne qeder günah içinde oldugunu ve bu gözelliyi burada qoyub getmek mecburiyetinde oldugunu anlayaraq, Aliyeni bagrına basdı ve hönkürerek agladı...
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç