Teyyare hava limanına endi. Sentyabr ayı olmasına baxmayaraq, hava çiskin ve buludlu idi. Rehman teyyareden düşüb çıxışdakı taksilere dogru getdi. Taksiye eyleşib ünvanı sürücüye bildirdi. Hava limanı şeherden o qeder de uzaq deyildi deye, bir azdan taksi Tanyanın yaşadığı evin qabağında dayandı. Rehman sürücünün pulunu verib, yuxarı qalxdı. Axşam idi. Saat sekkiz olardı. Rehman evin qapısının zengini basdı. İçeriden Ruslanın sesi geldi. Tanya qapını açdı.Ana- bala Rehmanı görüb sevindiler. Onun boynuna sarıldılar. Neden bele gec geldiyinin sebebini soruşdu Ruslan:
-Ata, axı men sensiz darıxırdım, niye gelmirdin? -Rehman uşağın qabağında özünü suçlu hiss etdi. Üreyi sancdı,lakin özünü ele aldı:
-He, oğlum bu defe bir az gec geldim. Ona göre ki, Kerim baba da menim üçün darıxmışdı. Men de bir az onun yanında qaldım. Ruslan atasından nene ve babası haqqında çox eşitmişdi. Hemişe de maraqla onlar haqqında söhbetlere qulaq asırdı. Odur ki, babasının adını eşiden kimi Ruslan daha çox sual yağdırmağa, Sona nenesini, Kerim babasının ve bibilerinin halını soruşdu, onun üçün darıxıb, darıxmadıqlarını uzun- uzadı suallar vererek xeber aldı. Rehman onun bütün suallarına cavab verdi. Onu qucaqladı, qoxladı, boynuna alıb evde xeyli gezdirdi. Ruslan sevinir, şen qehqehelerle gülürdü. Olub keçenlerden ne xeberi vardı ki.
Tanya kenardan Rehmana fikir verirdi. Onun üzündeki buludu görürdü. Anlayırdı ki, Rehmanı narahat eden ne ise var. O çox hessas qadın idi. Bir baxışla onu duyur ve bu ehvala uyğun onunla davranırdı. Belke de bu neçe ili onların bu qeder mehriban hayat sürmelerine sebeb Tanyanın bu qeder hövseleli olması idi. Tanya Rehmanın getirdiyi çantaları boşaltmağa başladı. Rehmanın çox seliqe ile yığılmış paltarlarını çıxarıb yerleşdirdi. Paltarların bu qeder seliqe ile yığılması onda qeribe hissler oyatdı. Sanki bu defe ne ise bir az başqa cür idi. Sonra o biri çantanı açdı. Burda ise leziz şirniyyatlar ve bükülmüş yappaq dolması var idi. Tanya sovqatlara heyret etdi.

[1] 2 3 ... 5 >>