baxmışdı Rehman, göz yaşlarını silib, onu sakitleşdirmişdi. Lakin özünün de qelbi qan ağlayırdı. Heyatın ona oynadıgğı oyun idimi, ya özü-öz heyatını bele qarışdırmışdı, anlaya bilmirdi.
Rehman evden çıxanda hamı heyetde idi.Sona xanım oğlunu qucaqladı ,sonra dönüb Aliyeye baxdı:
- Az, bir beri gelsene, Aliye! Nece de quzu kimi baxır,az üreyimin başına niye od salırsan,gelejek dana!Esger ha getmir.Gelif bunu bir qucaqlasana ay cicim. Eye, bax arxeyin get, bil ki, balam kimi baxajam Aliyene. Bele, qoymaram darıxmağa. Hara getsem özümnen aparajam. -Sona xanımın el - ayağı yere deymirdi. Rehman gedirdi. Yene de Sona xanım öz xanımlığını edecek, evleri pulsuz-parasız qalmayacaqdı. Getmemişden ise, ikilikde olanda Rehmana bele demişdi:
- A bala, qan –qargışdı. Tanyanı da buraxıb eleme. Balanın anasıdır. Ne ziyanı var ki. Onsuz da senin orda qayğını çeken, qulluğunu eden bir adam lazımdı. Geje-günüz çöllerdesen. Gelende bir isti yemek, temiz paltar tapmalısanmı. Di eliyir dana yazıq. Temizce de baladı. Gördüm ora gelende, fikir verdim. Men adama birje defe baxaram. Onun sevevine qazanıfsan e, bu pulları. Onun kömeyi olmasa indi çöllerde min cüre xestelik tapmışdın. İndi get, yene de ailen kimi yaşa, oglunu saxla. Balandı a bala, atma, günahdı. Bu da ki, burda qalsın hele ki. Balam kimi, gözümün üstünde saxlıyajam. Bir-iki aydan bir gelersen, könlünü alarsan. Sonra da uşaq olar, başı qarışar, sen heç yadına da düşmezsen. Son sözlerden sonra Rehman esebden dişlerini qıcadaraq anasına baxmış, bir söz söyleye bilmemişdi.
Belece onu yola salmışdılar.
Ruslan atasını qucaqlayıb yuxuya getmişdi. Otaq sakitlik idi. Tanya gelenden hele Rehmanla bir-iki kelmeden başqa söhbet etmemişdi. Televizorun sesini aşağı ederek sakitce tamaşa edirdi. Ruslanın yatdığını, Rehmanın onun yerini rahatladığını görüb qalxdı. Onlara teref gelerek gülümsedi :
-He, ata-bala doydunuzmu bir-birinizden? Belke menimle de bir-iki kelme söhbet edesen? Yoxsa ele bilirsen ki ,tekce oğlun darıxıb senin

<< 1 2 [3] 4 5 >>