:
-Veziyyet ciddidir. Körpeni herterefli müayine etmek, lazımdır. Bütün müayine emeliyyatlarından kecdikden sonra, size fikrimi deyeceyem. Körpenin beyindaxili tezyiqi oldugunu beri başdan deyirem. Odur ki, men uşağı xestexanada qalmasını meslehet görürem.
Hekim fikrini deyib getdi. Onlar bir-birine baxdılar. Rehmanın gözleri yaşla dolmuşdu. Bunu gören Tanya da kövreldi. Lakin özünü ele aldı, balaca Ramili geyindirdi. Uşağı Rehman qucağına almaq istese de, Tanya buna imkan vermedi, onu qucağına aldı. Sessizce kabinetden çıxaraq Aliyenin yanına geldiler. Aliye teşvişle onlara baxır, bir cavab, onu sakitleşdire bilecek bir cavab ümidile gözleyirdi. Rehman çox düşündükden sonra Aliyeye dedi:
-Uşağı hekim xestexanada saxlamaq isteyir, Aliye. Yeqin ki, sen de razılaşarsan ki, uşagın yanında Tanya qalsın. Axı sen rus dilini bilmirsen. Onu bir neçe müayinelere aparmaq lazımdı. Sen bunları bacarmayacaqsan. Burada ise çox adam qoymurlar xestenin yanında qalsın. Gel biz gedek. Sen bir az istirahet et. Arxayın ol. Tanya ona öz balası kimi baxacaq.
Aliye donub qalmışdı. Bilmirdi ne cavab versin. Sanki deyeceyi sözler bağazında ilişib qalmışdı. Balasını nece tek qoyub gedeydi. Bu qadın kim idi, niye onun uşağına öz balası kimi baxmalı idi? Bir Rehmana, bir Tanyaya baxdı. Sanki onların arasında qırılmaz bir bağ gördü. Lakin tez özünü ele aldı. Axı o doğrudan da rus dilini bilmirdi. Hekimin dediklerini nece anlayar, nece yerine yetire bilerdi. Odur ki, özünü ele aldı. Tanyaya minnetdarlıq dolu baxışlarla baxdı. Gözünün yaşı sel kimi axdı. Tanya gözünde xeyirxah bir melek kimi göründü. Tanyaya yaxınlaşdı, balası qarışıq onu bağrına basdı. Üz gözünden öpdü. Dil bilmedi ki, üreyinden keçen minnetdarlığını bildirsin. Rehman hönkürmemek üçün özünü ele aldı. Tanya bir eli ile Aliyenin elini berk-berk tutdu, sığalladı barmaqları ile, sonra onu qucaqladı, her ikisi hönkürüb ağladılar.
Aliye balasını bağrına basdı, öpdü, oxşadı, Tanyaya verdi.
Tanya gözlerini silib, uşağı ondan

<< 1 [2] 3 4 >>