aldı. Öz dilinde ona :
-Narahat olma, Aliye. Balanı öz balam kimi qoruyacağam, ona öz Ruslanım kimi qulluq edeceyem ,-dedi. Rehman onun sözlerini Aliyeye tercüme etdi. Aliye de ona:
-Ne muradın varsa, Allah muradına çatdırsın bacım, Allah kömeyinde dursun,- dedi. Rehman bu sözleri de Tanyaya tercüme etdi.
Rehman Aliyeni eve getirdi. Ruslan Tanyanın yaxın refiqesigilde idi. Otaqda ne bir şekil, ne de bir şübhe yaradacaq eşya yox idi. Aliye buranı Rehmanın kiraye qaldığı ev kimi başa düşdü.
Rehman ona qulluq etdi. Yuyunmaq üçün, istirahet etmek üçün her şeyi Tanya hazır qoyub getmişdi. Bütün bunların bir qadın seliqesi olduğunu anlasa da Aliye, heç bir sual vermedi. Fikri-zikri balasının yanında idi. Rehman süfre hazırladı,Aliye gözünün ucu ile bele,baxmadı süfreye. Çarpayıya uzanaraq gözlerini bir nöqteye dikdi. Balasını düşünürdü. Onun sağalmasından başqa heç ne istemirdi. Rehman onu sakitleşdirmeye çalışır, lakin özü de gerginliyini gizlede bilmirdi. Bir yandan da Tanyanın kim oldugunu ona nece deyeceyini düşünürdü.
Sabah erkenden Aliye oyanıb çay hazırlamışdı. Süfre açmışdı. Sonra gelib Rehmanı oyatmağa çalışırdı. Rehman ise hem fiziki olaraq, hem de menevi cehetden çox yorulduğundan oyana bilmirdi.
-Rehman, oyan! Menim üreyim partlayır, döze bilmirem. Dur meni xestexanaya apar.
Rehman yuxudan oyanıb saata baxdı. Saat yeddinin yarısı idi. O Aliyenin heyecan, keder dolu üzüne baxdı, bir an ona lap yazıgı geldi. Onu aldatdığının sanki bir daha ezabını çekdi.
-Canım, sen bilirsenmi, burada saat ondan tez xestexanaya buraxmırlar. Men indi Tanyaya zeng edib, bir xeber bilerem.
Bu sözden Aliyenin üreyi sıxıldı. Demek o, öz balasını hele göre bilmeyecek, qoxlaya, oxşaya bilmeyecekdi. Çaresiz addımlarla Rehmanın ardınca metbexe getdi. Rehman da daxilinde çox nigaran idi. Ramiline bir şey olmasından çox qorxurdu. Teklikde özü bu gün hekimle danışmalı idi.
Axşamüstü artıq Hekim Ramilin diaqnozunu teyin etmişdi. Uşaqda beyindaxili tezyiq ve eyni zamanda

<< 1 2 [3] 4 >>