bilmezdim Aliye,o menim çetin günlerimin heyanı olub, menim qerib ölkede her an kömeyim olub. O Menim Ruslanımın anasıdır. Sen de yene de ana olacaqsan, bizim seninle çoxlu övladlarımız olacaq, seni de özümle Rusiyaya aparacağam.
Rehman danışır, Aliyenin ise qulaqları uğuldayırdı. ”Demek o uşaq da bunların imiş, aman Allahım, gör menim gözüm nece bağlanıb, men heç neye fikir vere bilmemişem. Yazıq balam,senden başqa gözüm neyi görürdü ki?" Bu fikirler içerisinde, artıq Aliye Rehmanı eşitmirdi. Ağlaya da bilmirdi. Ne edeceyini, hansı yolu tutacağına qerar vere bilmirdi.
-Aliye, Tanyanın menden ve Ruslandan başqa kimsesi yoxdur. Men seni deli kimi sevirem, inan mene. Onu ise atmağı özüme sığışdırmıram. Sen onu gördün canım. O çox yaxşı insandır, inan ki, gelecekde de onun sene bir pisliyi deymeyecek.
Aliye yuxu görürdü. Görürdü ki, balası göy çemenlikde qaçır, oynayır, tez-tez Aliyeye baxıb gülür, yene de oynayırdı. Birden Ramil ona sarı qaçaraq geldi ve dedi:
-Ana sen heç yana getmeyeceksen he?
-Yox canım menim, balam menim, seni qoyub hara gederem ki?
-Ana Tanya xala da gelsin, men onu da çox sevirem. O meni seni kimi sevirdi, oynayırdı menimle. Bax ana, bura çox gözeldir,men ikinizi de burada gözleyeceyem hemişe.
Aliyenin hıçqırıq sesine Rehman oyandı. Aliye ona sığınıb yatmışdı, yuxuda ağlayır, eli ile sanki kimi ise tutmaq isteyirdi. Rehman gece Aliyeden sonra uzanmışdı yatağa. Onu oyatmamaq üçün çarpayının bir kenarındaca yatmışdı. Demek Aliye yuxu görürdü. Yuxunun tesirinden ağlayır,ona sığınırdı. O, Aliyeni oyatmağa çalışdı:
-Aliye oyan,oyan! Ne olub sene, oyan.
Aliye gözünü açdı, göz yaşları yastığını da islatmışdı. Gördüyü yuxu yadına düşdü. Artıq ağlamaqdan sesi de batmışdı.
Düşünceler içinde gezdi bütün günü. Gördüyü yuxu ona ne deyirdi. Oglu ona ne demek isteyirdi. Bir qerara gele bilmirdi. Rehman harasa getmişdi. Aliye neçe defe anasıgile zeng etse de, ona cavab veren olmamışdı. Qapıda maşın dayandı , gelen Rehman idi. Eve keçdi ,anasının

<< 1 2 3 [4] 5 >>