çekdi. Sanki ana qelbine balasından gizli bir keder hissi axdı. Aliye tez özünü ele aldı. Bütün günü xeberi anasına demek üçün onu axtarsa da, bir an sehv etdiyini anladı. ”Yox anama demeyeceyem, yoxsa meni o saat aparar evimize ,yox , men Rehmansız nece yaşayaram " – deye düşündü. Özünü ele aldı , gülümsedi :
- Ne yaxşı geldin ay ana ,biz de ele Bakıya getmeye hazırlaşırdıq.
Onun bu sözleri Rehmanı da, Sona xanımı da sakitleşdirdi. Rehmanın üreyi sevincinden berk-berk döyünmeye başladı. Demek Aliye getmeyecek, onu qoyub getmeyecek ,onun xatasını , sehvini bagışlayacaq. Ona göre de yola çıxmaga ,Bakıdakı evi Aliyeye göstermeye telesdi. Heyete düşüb maşının yola hazır olub ,olmadığını yoxlamağa başladı.
Sona xanım da bir az sakitleşdi. Demek her şey qaydasında idi. Şefiqe xanım aldığı xeberden çox şad oldu.
Onlar Bakıya çatanda axşamterefi idi . Rehman ev satan adamla zengleşib, Bakıya çatdığını xeber verdi. Ev yiyesi bir azdan evin yanında olacağını dedi. Rehman ünvanı bilirdi deye, birbaşa evin yanına sürdü maşınını. Onlar maşından düşdüler. Yol boyu Aliye bir kelme de danışmamışdı ,yorulmuşdu ,qelbinde anasından gizletdiyi xeber üreyini sıxırdı.
Ev denize yaxın idi. Etrafda irili –xırdalı evler var idi. Onların qabagında dayandığı evin hündür divarları ve böyük darvazası var idi. Hava bir az külekli idi. Güneş qüruba dogru eyilmişdi. Denize düşen qırmızı güneş şüaları, denizin rengini qırmızıya boyayırdı. Gördüyü menzere Aliyenin çox xoşuna geldi. Sanki yüngülleşdi bir an. Külek onun saçlarını oynadırdı. Qıvırcıq saçları gah üzünü örtür, gah da geri yellenirdi. Bütün bunları durmadan izleyen Rehman ona ne deyeceyini bilmir, günahkar baxışlarla onu seyr edirdi.
Ev yiyesi geldi. Onlar heyete keçdiler. Ev ikimertebeli idi. Eyvandan baxanda deniz görünürdü. Seliqeli heyeti, geniş otaqları var idi. Ev hamının xoşuna geldi. Rehmanla ev yiyesi söhbetleşdiler ve qerara geldiler ki, sabah alqı-satqı meselesini hell etsinler. Rehman ailesi ile çıxıb getmek istese

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>