de, ev yiyesi ona dedi:
- Xalaoglu, hara gedirsen e? Ev senin deyil, gedib harda qalacaqsan? Gedin oturun, dincelin. Evde her cür şerait var. Yoldan gelibsen, yorulubsan. Mehmanxanaya getmekdense , Allah xeyir versin, öz evinde qal.
- Allah senden razı olsun, a bala, ne yaxşı adamsan. Evi satan adamın bele xoşxasiyyet olması, böyük şeydi. Yaxşı ki, seninle rastlaşmışıq – dedi Sona xanım. Ev yiyesi sağollaşıb getdi.
Onlar bir daha otaqları gezdiler. Rehman da, ele Sona xanımla Aliye de çox şad idiler. Evin birinci ve ikinci mertebesi de çox rahat idi. Metbexi vanna otağı her şeyi yerbeyer idi. Her mertebe beş otaqdan ibaret idi. Aşağıda girecekde böyük oturma zalı var idi. Sona xanım bir az dinceleceyini deyib, otaqların birine keçdi. Rehman Aliyeye baxdı. Aliye özünü itirdi. Onun baxışlarında sevinc qarışıq bir qalibiyyet de görünürdi. Aliye özünü ele alıb gülümsedi. Rehmanla eyvana çıxdılar, denize baxdılar. Rehman onu özüne yaxın çekdi :
- Bu evi senin üçün alıram. Sen burada yaşayacaqsan, menimle, gelecek övladlarımızla. Sen çox gözel ana olacaqsan. Sen menim ağıllımsan. Bütün bunları elde etmeyimde inan ki, Tanyanın rolu böyükdür, Aliye. Amma bu o demek deyil ki, men onu senden çox sevirem. Men seni dünyalar qeder sevirem. Sen menim yeganemsen.
Aliye bu sözlerden sanki yüngülleşdi. Tanya meselesini anasına demediyi üçün sevindi. Sen deme, xoşbextlikle bedbextlik arasında birce addım var imiş, deye düşündü.
Onlar bütün yayı burada qaldılar. Rehman da Rusiyaya getmedi. Düz üç ay Aliyesinin yanında qaldı Aliye hamile idi. Rehmanın da Aliyenin de uçmağa qanadı yox idi. Onların sevincine Sona xanım tez-tez kölge salırdı. Yerli-yersiz qanqaraçılıq salır, Rehmanı Rusiyaya getmesi üçün telesdirirdi.
Aylar ötüb keçdi. Aliyenin bir qızı oldu. Aliye kimi gözel idi. Rehman yene hediyyelerle gelmişdi. Sona xanıma ayrıca, Aliye ve balaca qızına ayrıca. Tanya körpe üçün en gözel paltarları almışdı. Aliye her şeyi diqqetle nezerden keçirdi. Bildi ki, bütün bunları
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç