Onların geldiyi bir hefte idi. Bu günler erzinde Evde qeribe bir sakitk vardı. Eslinde bu zahiren bele idi, eslinde hamının üreyinde bir gerginlik, bir telatüm var idi. Yalnız uşaqların şen sesleri eşidilirdi. Ruslan Arzunu , Ümidi ve Ülvini çox sevir, onlarla oyun oynayırdı. Balaca Ülvi artıq Ruslana da, Tanyaya isnişmişdi. Onlara gülümseyir, Ruslanın onu güldürmek üçün etdiyi hereketlere uğunub gedirdi. Tanya bacardığı qeder özünü ele almağa çalışırdı. Bu iller erzinde Rehmanın evine gelmesine, Aliyenin yanında qalmasına bu qeder gerginleşmemişdi. İndi bir damın altında Rehmanın Aliye ile bir otaqda, hetta bir yataqda yatmasına daxilinde döze bilmirdi. Lakin üzde özünü sakit gösterirdi. Aliye de eyni hissleri keçirirdi. O ise günlerin birinde Rehmanın Tanyanın otağına gedeceyi günü tesevvürüne getirir, heyecanlanır, esebleşir, üzünü Allaha tutub kömek dileyir, sebr isteyirdi. Rehman ise artıq Tanyanın gözlerinin derinliiyindeki incikliyi görür, Aliyenin çaşqınlığını hiss edir, o da gerginleşir, özünü günahkar sayırdı. Lakin, veziyyeti idare etmek üçün bir az daha ciddi, daha zehmli gösterirdi özünü. Bu görkemden qadınlar her ikisi çekinir, here bir işle meşğul olur, yemek zamanı semimi görünmeye çalışırdılar. Sona xanım ise her kesle güler üzle danışır, çox zaman ise Aliyeni qaşqabaq etmemesi üçün danlayırdı. Aliye dualara, namazına sığınmışdı. Her gece yatağı sanki tikanla dolu imiş kimi yuxuya gede bilmirdi. Bezen geceler de durub namaz qılırdı. Rehman onu anlayırdı. Lakin geriye yol yox idi. Bu heyat bele de davam edecekdi.
Tanya geceler bezen aşağı düşür, onların otağına sarı boylanır, işığın yanıb yanmadığını görmek isteyir , sıxıntılar içindde öz otağına qayıdırdı. Gözüne çox gec yuxu gedirdi.
Axşamüstü idi. Rehman ailesini yığıb denize getmişdi. Onlar getdiyi yer tam sakitlik idi. Lap uzaqda adamlar görünürdü. Sahil yalnız onlara mexsus idi. Xezerin mavi suları yene de insanı valeh edirdi. Güneşin axşama doğru suya düşen şefeqleri ele bil suyu gümüşe

[1] 2 3 ... 6 >>