döndermişdi, sular berq vururdu.öGöz işledikce mavi deniz ve aydın sema her kesi yüngülleşdirirdi. Ayaq altındakı isti ve narın qum ele bil onların canındakı gerginliyi çekib aparırdı. Bu ne möcüze idi, bu ne gözellik idi.
Tanya heyran olmuşdu bu gözelliye. Üreyi quş kimi çırpınırdı. O bir an gözünü yumdu: "Xeyalında bir Rehman idi, bir de özü. Onlar mavi sulara baş vurur, üzdükce üzür, sahilden uzaqlaşırdılar. Rehman ona çata bilmir, mektebde oxuduğu illerdeki kimi, süretle üzürdü Tanya. Rehman qışqırır, ona çatmaq isteyir, Tanya ise gümüşü sularda gah gizlenir, gah da üze çıxırdı. Onların qehqesi alemi bürümüşdü...” O gözünü açdı,öderinden bir ah çekdi,öbunlar bir xeyal idi, ancaq xeyal.

Qadınlar kölgede oturur, Rehman ise suda uşaqlarla oynayır, onlara üzmek öyredirdi. Ruslan çox yaxşı üzse de, Rehman onu uzağa getmeye qoymurdu.
Tanya balaca Ülvini suda oturdur, ehtiyatla oynamasına, eylenmesine kömek edirdi. Onun bele hereketleri Aliyeni sanki ona bir az isnişdirirdi. Sonra Aliye de Tanyanın yanına geldi. O da ayaqlarını suya saldı. Sanki bedenine bir rahatlıq geldi. Tanya da dizine qeder suya girmişdi. Lakin Rehmandan çekindiyi üçün üzmeyi heç ağlına da getirmirdi. Eslinde o çox gözel üzürdü. Mekteb illerinde hemişe hovuzda üzer, idmanla meşğul olardı. Lakin indi bu haqda heç kese bir söz demedi. Tanya ile Aliye xeyli körpe ile eylendiler. Onun heyretli gülüşlerine, suda oynamasına, sevinmesine baxıb güldüler. Sonra aile yene bir yere yığıldı, Alye yüngül yemek hazırlayıb getirmişdi. Birlikde süfre hazırladılar ve oturub yemek yediler. Aliye uşaqları geyindirdi.
Artıq güneş qüruba eyilmişdi. İndi deniz daha ecazkar görünürdü. Sanki bir nagıl idi. Sular qıpqırmızı idi. Aliye sulara, güneşe baxdı. Bu gözelliyi o, hele bele yaxından izlememişdi. Tanya Aliyeye gülümser baxışlarla baxıb, onun da bu gözelliye meftun olduğunu gördü.
Onlar eve geldiler. Deniz onların gerginliyini sanki yuyub aparmışdı. Rehman da, Aliye de, Tanya da sakit idiler. Deyesen artıq

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>