her şey adileşirdi. Onlar öz talelerine baş eyirdiler. Sona xanım getmemişdi. Gelenleri qarşıladı. Rehman anasının yanında oturdu. Aliye ile Tanya ise uşaqları çimizdirmeye getdiler. Tanya ireli keçmişdi. O uşaqları çimizdirir, Aliye ise qurulayıb geyindirirdi. Bu onların ikisine de xoş geldi , sanki bir-birine daha da yaxınlaşdılar.
Sona xanım gözaltı oğlunu süzüb dedi:
-Ne yaxşı bir-birini suda boğmadılar?
Rehman anasına ters bir nezer saldı, dinmedi. Heyatını bele qeliz güne qoyan ele anası olduğunu düşündü.
Artıq gec idi. Uşaqlar yatmışdılar. Tanya da, Ruslan da öz otaqlarına getmişdiler. Rehman heyetde oturmuşdu. Aliye de artıq bütün işlerini qurtarmışdı. Rehmanın heyetde tek oturduğunu görüb yanına geldi. Hava serin idi. Gündüzkü istiden sonra bele hava çox xoş gelirdi. Rehman dinmirdi. Aliye :
- Çay içirsenmi? -deye soruşdu.
-Yox, sağ ol. İstemirem. Araya bir xeyli sükut çökdü. Aliye onun sözlü adama oxşatdı. Üreyinden bir heyecan keçdi, yoxsa...Sükutu Rehman pozdu:
- Aliye, eger icaze verseydin...
Aliye gözlediyi sualı eşideceyini bilib , tez cavab verdi:
- Bunun üçün menden icaze istemeli deyilsen -dedi. -Sen Tanyanı bura getirende menden icaze istemeli idin. Artıq ne olacaqsa olsun, ne ferq eder ki? Gecen xeyre qalsın, deyib öz otağına getdi. Başını yastığa qoyub hönkür-hönkür ağladı. O heyatını heç vaxt bele tesevvür ede bilmezdi.
Rehman onun ardınca baxdı. Ah çekdi. Lakin bilirdi ki, başqa cür mümkün olmayacaq. Artıq bu heyat adileşmeli idi hamı üçün. Odur ki, gündüzden verdiyi qerarı yerine yetirmek üçün yerinden qalxıb Tanyanın yanına getmeye telesdi..Amma üreyinde dogrudan da Tanyaya qarşı bir darıxma var idi. Onu oxşamaq, sarı saçlarına sıgal çekmek isteyirdi. Onun etri üçün lap qeribsemişdi. Tanyanın özünemexsus bir inceliyi var idi.
Rehman pillekenlerle yuxarı qalxarken dönüb bir de geri, Aliyenin otagına baxdı, işıq sönmüşdü...
Tanya yerine uzanmışdı, qapının sesine geri çevrildi. Rehmanı görüb hem teeccüblendi, hem de

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>