anasının çekdiyi zülümleri , tökdüyü göz yaşlarını ona unutdurmaq üçün elinden geleni esirgemirdi. Rena heyatının bu anlarından çox memnun idi. Sona xanım herden rayona gedende , Elçin nenesine de hörmetle yanaşır,blakin hemişe anası ile onun arasında mesafe saxlamağı bacarır,anasını onun bir ascı kelmesinden bele qoruyurdu. Nevesinin bu hereketi onun gözünden qaçmır, lakin onun xoş xasiyyetinin, alicenablığının qarşısında özünü hörmetden salmamaq üçün dilini dinc saxlayırdı
Onlar evden çıxıb, maşına eyleşerek deniz kenarına geldiler. Aliye hicabda idi. Rehman ise çox deble,bgözel kotyum, ag köynek geymişdi. Aliye yoldaşının yanında özünü pis hiss edirdi. Rahat ola bilmirdi. Rehman ise Aliyenuin hicab geymesini beyenmirdi. Lakin qelbine deymemek üçün susurdu. Aliye geyiminden deyil, çekisinden, görkeminden yana narahat idi. O Rehmandan xeyli böyük görünürdü.. Kenardan onları heç kes er ve arvada benzede bimezdi.
Onlar xeyli gezdiler. Rehman onun eynini açmaq üçün maraqlı söhbetler edir , deyib-gülürdü.Sonra onlar matorlu qayığa mindiler. Denizde gezdiler.Bu Rehmana da, Aliyeye de çox xoş geldi. Axşam güneşinin qızılı şefeqlerinde denizin bir başqa görkemi vardı. Etrafda qagayılar uçuşur, ses-sese verirdiler. Aliye gezintiden çox memnun olsa da, her defe Rehmana baxanda,onun olmayan mehebbetine, için-için sızıldayırdı. Meger bu gözel heyat yoldaşı, mehriban insan onun yanında olsaydı, bu xoşbextlik daima olsa idi, ne olardı ki. Aliyeni bu hüzün ömür boyu terk etmedi. Özünü başqalarının yanında sındırmasa da, bu keder onun içini yandırıb kül etmişdi.
Eve qayıdanda artıq gec idi. Uşaqlar yatsa da, Ruslan ve Sona xanım yatmamışdı. Ruslan bilirdi ki,atasıgil qayıdanda, nenesi yene bir dava salacaq.Odur ki, Aliyeni qorumaq üçün yatmırdı. O hemişe Aliyenin nenesinden qoruyurdu. Bezen hetta Sona xanım esebinden Aliyeni saçlarını yolur,saçından tutaraq,o yan,bu yana sürükleyirdi. Bele anlarda Ruslan onu nenesinin elinden alır, onu sakitleşdirir, nenesi ile

<< 1 2 [3] 4 5 ... 7 >>