sonra Aliye yene de heyatını bu evde davam etdirirdi. Balalarına baxır, onların derslerini yaxşı oxumasına çalışırdı. Qaynanası daha da özünü arxayın aparır ,qeddarlıgından el çekmirdi.
Aliyenin anası ölüm ayağında idi. Hamı başına yıgılmışdı. Qohumlar, qonşular, tanışlar. Tek birce Aliye yox idi.Hamı onu qınayırdı. Heç kim onun yaşadığı şertlerden xeberdar deyildi.Ona göre de her ağızdan bir ses çıxırdı.”Az ne vecinedir, oturub Bakının ortasına,erinin pulunu xercleyib kef eleyir,ana hardan yadına düşsün ”Bu kimi sözler bacıları daha da hövseleden çıxarırdı. Aliyenin dayısı qızlardan Aliyenin telefon nömresini alıb ona zeng vurdu:
- Aliye,a bala, sen ne yaman berk oturmusan orda, anan can üstedir, seni isteyir, niye gelmirsen? Pulun yoxdursa gönderim gel ay qızım.Bele zülüm etmek olmaz anaya.
Aliye hönkürüb ağladı. Desteyi yerine qoydu. Saçlarılnı yolub, dizlerine döydü. Sese Sona xanım geldi:
-Nedi az, delimi olubsan gecenin bu vaxtı?
Aliye dizin-dizin sürünüb Sona xanımın ayaqlarını qucaqladı:
- Ne olar, icaze ver gedim, anam can üstedir, axı hamı meni qınayır, meni bu qeder günaha batırma, icaze ver, ne olar?
Aliye icazesiz bu qapıdan çıxmayacaqdı. O niye bele edirdi, haqqı olan her şeye onun icazesi olmadan el, ayaq uzatmırdı. Qorxurdumu, tebietimi bele idi bilinmirdi.
Sona xanım derin bir nefes alıb dedi:
- Dur axşam qatarına bilet al get!
Aliye sevindi. Acı göz yaşları içinde verilen icazeye sevindi. Tez hazırlaşd , Ruslan onu ve kiçik qadaşı Ülvini demiryolu vağzalına apardı. Onlar tez bilet alıb yola düşdüler. Seher açılar açılmaz rayona çatdılar. Taksiden düşüb heyte qaçdı Aliye. Heyet darvazaları açıq idi. Yuxarıdan ağlaşma sesleri eşidilirdi. Bacısının sesini eşitdi:
- Ay yazıq anam, balasını üzüne hesretli geden anam. Aliye deyende, dili ağzında yanan anam!
Aliyenin dizinin taqeti tükıendi. Dizi üste çökdü. Huşunu itirdi.
Şefiqe xanım son nefesde gözü qapıda qalmışdı, çox ezab çekirdi. Dili söz tutmurdu artıq. Lakin ümidle Aliyesini son

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 >>