oturub Mehsetinin iş yerine geldim. Maşından enmeden uzaqdan onun fikirli halda gelişini izleyirdim. Yene sade amma olduqca seliqeli geyimi, şux qameti ve şirin siması ile ağlımı başımdan alırdı. Maşından enib yaxınlaşmaq istesemde bunun düzgün fikir olmadığını anlayıb qerarımdan daşındım çünki onu uzaqdan izlemek bele yetirdi.
İş yerinin önünde dayanan adamlardan birinin Mehsetinin qolundan tutduğunu görünce qan beynime sıçradı. Maşından enib onlara yaxınlaşaraq adama yumruq ilişdirdim. Qezebden gözüm heçne görmürdü onsuzda yere yıxılmış adamın yaxasından tutub qaldırdım.
-Sen ne cüretle?.... Kimsen sen?.... Ona nece toxuna bilersen?
Yeniden adama yumruq ilişdirerek yere yıxmışdım.
-BESDİRİN!!!!.
Mehsetinin qışqırmasına şok halında ona teref döndüm. Hirsli baxışlarını adamlara yöneltdi.
-Siz ikiniz derhal buranı terk edin! Çobanınızada deyin ki, onun terefinden qorunacaq son insan bele deyilem.
Adamlar qalxıb ordan uzaqlaşarken men helede şokda idim. Mehseti sert baxışını pozmadan qollarını qoynunda birleşdirdi.
-Ve siz Qabil bey, burada ne işiniz var?
-Men.... Men.... Tesadüf burdan keçirdim o adamları..... Onlar kim idi?
-Size ne dexli? Bundan size ne?
-Sadece..... Maraq..... Maraqlandım.
Dilimin dolaşdığına inana bilmirdim.
-Aydındı, başqa sözünüz yoxdursa gede bilersiz.
-Bele teşekkür edirsen?
-Ne üçün teşekkür etmeliyem?
-Seni qorudum.
-Qabil bey menim qorunmağa ehtyacım yoxdu.
Sözünü deyib gözlerini süzdürerek içeri daxil oldu. Maşına minib birbaşa evin yolunu tutdum. Yol boyu öz halıma gülmeyim tuturdu helede dilimin topuq vurmasını xatırladıqca qeh qehelerle gülmek isteyirdim. Meni necede susdurmuşdu asi qadın. Telefonun çalması ile fikirlerimden ayılıb aparatı qulağıma yaxınlaşdırdım.
-Qabil bey salam necesiz? Neneniz necedi? İstrahetiniz nece gedir?
Otelin müdürü yene meni, nefes bele almadan sual ateşine tutmuşdu.
-Sağolun müdür bey yaxşıdı herşey.
-Qabil bey 1 hefte sonra otelin açılışının 10 ili tamam olur, bunun üçün otelde

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>