MEHSETİ.
Afa.Q
Bölüm 8.
Qabil.
Mehseti sözünü deyib taksiye eyleşerek uzaqlaşmışdı. Yerimde donub qalmış, ne edeceyimi bilmez halda etrafıma baxırdım. Mehsetini bu sert sözleri qarşısında sanki beynim fealiyyetini dayandırmışdı. Ne edecekdim indi? Bele çıxırki Bakıya dönmek, bura yerleşmek fikri tamamen yalnış idi. Cavidle demek olarki her şeyi pilanlamışdıq amma leğv etmeli olacaqdım çünki dönmek üçün bir sebebim yox idi. Küçenin qarşısında saxladığım maşına yaxınlaşıb boşalmış tekerle qarşılaşdım. Lenete gelesen, bir bu çatmırdı. Ellerimi saçlarıma keçirib "aaaaa" deye qışqırdım ve var gücümle tekere tepik ilişdirdim. Telefon dayanmadan çalsada fikir vermeden addımlamağa başladım. Çox esebi idim hetta gözüm heçne görmür, hara getdiyimden xebersiz irelileyirdim. Başımı qaldırdığımda gördüyüm işıqlı gece klubuna daxil oldum. Barmene yaxınlaşıb sert içki istedim çünki sakitleşmeye ehtyacım var idi. Masaya qoyulan içkiyi acgözlülükle medeme ötürüb düşünmeye başladım. Men burda qala bilmezdim, bu şeher sıxırdı artıq meni. Elimdeki yarımçıq içki qedehini masaya buraxıb, hesabı ödeyerek çıxdım. O qeder perişan bir halda idim ki, ne etdiyimi bilmirdim. Taksiye eyleşib evin yolunu tutdum, qerarımı vermişdim. Telefon çıxarıb lazımi nömreni qeyd ederek aparatı qulağıma yaxınlaşdırdım.
-Alo.... Sabah Moskvaya, en yaxın uçuşa iki bilet ayırdın.... Beli yığıncaqda iştirak ede bilmyecem tecili qayıtmalıyam.... Sağolun.
Telefonu söndürdüyümde eve çatmışdım. İçeri daxil olub divanda çay içen neneme yaxınlaşdım.
-Nene hazırlaş sabah gedirik.
-Oğlum amma.....
-Elave heçne eşitmek istemirem nene hazırlaş.
Otağıma qalxıb pencere önüne keçerek, qollarımı qoynumda birleşdirdim. Meni islatdığı an gözlerimin önünden, sesi ise qulaqlarımdan getmirdi. Gözlerimi gecenin zülmetine zilleyib dodaqucu mızıldanmağa başladım.
-Mehseti xanım istediyini edecem, uzaq duracam senden.
Telefona gelen ismarıcla uçuşumuzun seher saat 9:00 da olduğunu öyrendim ve ele o andan düşünceler beynimi

[1] 2 3 ... 6 >>