istemeyim yox, özünün istemyin esasdı. Görürem ki, sen artıq düzgün olanı görürsen,bunun üçün çox şadam oğlum.
-Sen olmasan men ne ederdim?
-Yaxşı yaxşı az artistlik et.
-Qayıdaq?
-Sen qayıt. Men atanı çox tek qoydum
-Atamın tek olmadığını bilirsen. Her ay köynek deyişdirer kimi sevgili deyişdirir. Qorxuram birgün biri çıxacaq ki, (qadın sesi çıxararaq) "hamileyem, namusuma toxunub".
-Kes sesini edebsiz köpeyoğlu. Atana baş çekib qayıdacam.
-Tez gel yaxşı?
-Yaxşı.
Belece nenemi yola saldıqdan sonra eve dönüb gece üçün hazırlaşmağa başladım. İçim o qeder rahat idi ki, mahnı zümzüme edib evin içinde gezinirdim ve o gün özüme bir söz verdim. Mehseti ne desede ondan keçmeyecem. Her zaman yanında olub özümü ona sevdirecem.
Mehseti.
Taksiye eyleşib ordan uzaqlaşdıq. Robot kimi davranırdım sanki belede olmalı imiş, Qabil bütün heyatımı öyrenmeli ve mene yazığı gelmesine sevgi donu geydirmeli imiş kimi. Hardan öyrene biler ki, belke Ezize nene.... Yox ola bilmez çünki men ona heçne dememişem sadece yoldaşımın xarici ölkede işlediyini demişdim. Off neyi düşünürem ki, iş adamıdı ve birşeyleri öyrenmesi üçün bir telefon zengi bes edirdi. Bütün bunlar bir yana onun sevirem demesi meni çox incitmişdi, sevgini adileşdirirdi mene göre çünki onun mene qarşı hiss etdiyi sevgi deyildi. Düşünceler içerisinde eve çatmışdıq. Sayifi yatırdıqdan sonra otağıma keçib ayna qarşısında dayandım. O sözleri nece deye bilmişdim bilmirem amma canım yanırdı sanki qelbime köz basılırdı. Bir anlıq Qabilin sözlerinin heqiqet olduğunu düşündüm, bunu düşünmek bele üreyimi rahatlatmağa yetmişdi. Mene neler olurdu bele? Hisslerim qarma qarışıq idi, daha doğrusu ne düşüneceyimi ne hiss edeceyimi bilmirdim. Köyneyimi çıxarıb qolumdakı "damğaya" baxdım. Sevgi menim qelbime uzaq idi, o hissi heç dadmamış olsam bele üreyime yaxın qoya bilmezdim. Bunu düşünüb gözlerimi yumdum ve ele hemin an Qabilin xeyalı durdu gözlerimin önünde. Şıltaq gülüşünü görünce başımı sağa sola herleyib gözlerimi açdım.
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç