en çox
sevdiyi qızıl gül
idi. Çünki o gül qızla ağlayıb, onunla gülürdü...
Amma qız ehd etmişdi ki, bu gülü sevdiyine
hediyye edecek... Ona göre bu gülü sevib,
besleyirdi...
Bir gün seher, qapıları döyüldü, qızın. Qız açdı
qapını, amma heç kim yox idi... Birden gözü
yerdeki ağ mektub zerfine sataşdı. Yavaşca
eyilib, zerfi yerden götürdü. Bu an qelbi
heyecanla döyünmeye başladı. Ne olduğunu başa
düşmürdü qız... Zerfin üzerinde ad ne de ünvan
yox idi. Qız zerfi açdı. Içinden ağ bir kağıza
yazılmış mektub çıxdı. Qelbi daha güclü
döyünmeye başladı, qızın... Çünki sevdiyi oğlanın
qoxusu vardı, bu mektubda... Başı gicellenmeye
başladı, qızın... Keçib divanda oturdu...Titrek
elleri ile, ehmalca kağızı açdı ve oxumağa
başladı...
Sevdiyi oğlan, mektubunda yazırdı... <<Sevgilim,
senden ayrıldıqdan sonra qelbime iki sevginin
sığmayacagını başa düşdüm... Senden sonra ne
birini sevdim, ne de birine baxdım... Sadece, tek
seni sevdim... Sensiz günlerimin her biri, o
birinden daha çetin keçirdi... Her gün daha çox
darıxırdım... Sene bir kitab şer yazdım...
Her gün yazdım, her gün oxudum, illerce
ağladım... Her gece sehere qeder seni
düşündüm... Her gece senin yanında olmağı arzu
etdim ve sensizliye lenet yağdırdım... Yuxunu
haram etdim özüme… Sensizliyin acığını
gözlerimden aldım, ve...
Bir gün her şeyi deyişdire bilecek bir fürset düşdü
elime. Bunu fürset hesab etmeyib, özüme
haqsızlıq ede bilmezdim... Ve bu fürset meni,
senden çox uzaqlara apardı... Men senden çox
uzaqlara getdim, belke seni unudam, dedim.
Amma tam tersi oldu…
Senden çox uzaqlardaydım... Uzaqlardan seni
görmeye gelirdim.Hem de her gün, her gece
gelirdim... Gelib sene saatlarla baxırdım. Seni
sevirem deyib, eyilib her gece yanağından
öpürdüm... Sen ise her gece geldiyimi zenn edib,
gözlerini açırdın... Amma meni yanında görmeyib,
tekraren yuxuya gedirdin...
Ezizim, sabah qarşılıqlı sevgimizin 6-cı
ildönümüdür... Hemişe men geldim senin
yanına... Her defe qelbin

<< 1 2 [3] 4 >>