Bu heyatda qadın olmaq ağırdır deyirler de, amma kişi olmağın çetinliyini heç kim qeyd etmir, ya da "kişidir de, bele olmalıdır" deyib üstünden ötürler sadece... Çox az insan kişinin çiyinlerine düşen yükün ağırlığının ferqine varır... Kişi atadır... Kişi qardaşdır... Kişi oğuldur.... Kişi erdir-qeyret çekib, qadınının namusunu qoruyandır.... Kişi aile sahibidir... Övladlarını, ailesini kimseye möhtac etmemek üçün, övladlarının gözü kenardakıların elinde qalmaması üçün özünü oda-köze yaxandır... Yeri gelse derdini, çetinliyini içinde böyüder de, ailesine bir şey bildirmez... Amma yene de sert, cesur görkemini eydirmez... Soyuqqanlılığını görüb "arsız" da deyerler hetta, içinde qopan fırtınadan, problemlerden ucaldılmış qaladan ise xebersiz olarlar.... Atasızlığın derdini içinde boğub erken yaşda böyüyüb, bacı-qardaşına, anasına dayaq olandır kişi.... Geceleri növbede olub, ağır işinde işleyib , gündüzleri evinde xeste anasına qulluq edendir kişi.... Kişi gündüzleri işinde-gücünde ve ya hardasa gününü keçirib, başını qatsa da axşam eve geldiyinde yalnız öz içindekilerle baş-başa qalar... Ve her bir kişinin heyatında derdleşdiyi, en yaxın dostuna bele demediyi sirrlerini bölüşdüyü, güvendiyi, yeri geldiyinde kömek istediyi bir qadını mütleq vardır... Aile sahibi olan kişilerin evindeki xanımı, aileli olmayıb da sevdiyi olan her bir oğlanın sirrdaşı, dayağı mehz onun deyer verib, güvenib üreyini açdığı qız kişinin xilaskarı olar... Bezileri ise her zaman kişiden ummağı, her şeyi onun üstüne yıxmağı biler sadece... Düşünmezler ki, eyilmez olan poladı da alov erider... Yıxılmaz dediyimiz kişini de derd-ser yıxar.... Nece ki bu heyatda qadına kişiden destek gözlenilir, elece de her bir kişiye mütleq qadını terefden menevi desteyin gösterilmesi vacibdir...