onun gülen gözlerinde.
-Ana gel oynayaq.
Sayifin sesi ile özümü toplayıb ona teref addımladım.
-Geldim oğlum.
Oyuna o qeder dalmışdıq ki, qeh qehelerimiz etrafa yayılmışdı. Bu an her şeyi unutmuşdum, Babeki, evliliymi. Sadece indi vardı, yaşadığım bu an vardı. Men ilk defe zaman dursun isteyirdim, oğlum, Qabil ve men. Üçümüz bele gülen, şen halımızla qalaq isteyirdim.
Sayifin isteyi ile vikinge minmeye qerar verdik. Yükseklik qorxum olsada bu günlük qorxumu unudub eylencenin dadını çıxaracaqdım. İkimiz eyleşib Sayifi aramıza aldıq. Qabilin uşağa olan mehribanlığını gördükce heyran olurdum onun semimiyyetine. Bir elimle tutacaqdan yapışıb diger elimle Sayifin elinde tutub gözlerimi yumdum. Elimde hiss etdiyim istilik ile gözleri açıb baxdım. Qabilin iri eli ikimizin elini sarmış, gülen gözlerini ise üzüme zillemişdi. Bu an yaşadığım hislerin terifi mümkün deyildi sanki kilidlenmişdi baxışlarımız. Gözlerimi gözlerinden, elimi elinden çekmeye gücüm çatmırdı sadece baxırdım. Yükseye qalxdığımız zaman etrafdakı insanların elecede Sayifin adrenalin dolu qışqırıqlarını eşitmir, bunun yanı sıra heç qorxurdum. Elimi tutan el ve gözlerime zillenen gözler mene güven verirdi. Qelbimin döyüntüsü susmaq bilmirdi, sevmirdim bu halımı.
-Ana herkes getdi biz qaldıq.
Sayifin sesine sanki ikimizde yuxudan ayılmışdıq. Doğurdanda herkes enmiş, tek biz qalmışdıq. Qabil yene Sayifi qucağına aldı ve beraber çıxışa doğru ireliledik. Hava yavaş yavaş qaralırdı artıq. Başımı qaldırıb qapının aynasına yansıyan eksimize baxdım. Uzaqdan xoşbext bir aile kimi görünürdük ve bu görüntü meni sarsıdırdı. Men neynirdim axı? Niye Qabile yenilirdim? Niye ona qarşı qoya bilmirem? Ağlım dur desede, onun gülümseyen gözlerini gördüymde herşey alt üst olur, uzaq durmalı olduğumu unudurdum. Men onun qarşısında güclü dura bilmir, evli olduğum halda onun qarşısında zeif düşürdüm. Qabil maşına doğru addımlarken men dayandım.
-Biz taksi ile gederik.
Arxaya dönüb bezgin ifade ile mene baxdı.
-Yene ne

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>