Xoşdu.
Bele bele söhbetlerle artıq eve doğru yol almışdıq. Ara bir gözünü üzerimde hiss edib sıxılırdım, ancaq qerar vermişdim ki özümü heç ne olmamış kimi aparım. Yol boyu şeher meni valeh etmişdi.
...Gelib çatmışdıq evde bizi Samir qarşılamışdı. Ömer ise qalxıb bir az otrub getmişdi. Yol yorğunu olduğum üçün gelen kimi de menim üçün ayrılmış otağa keçib istirahet etmişdim. Sanah üçün güc toplamalıydım. Yoxsa kim Samirin başını aparardı ki ora gedek, bura gedek?
...Seheri diri gözlerle açmışdım.Samirin başını xarab elemişdim ki gedek gezek. Seher yemeyimizi yeyenfen sonra tez-telesik Samiri evden çıxarmışdım. Mamagil de köhne tanışları ziyaret edecekdiler. Gezib gezib nehayet yormuşduq.Birteher sürünerek restorana daxil olmuşduq ki, qapıdan Ömer göründü. Aydındır, burdakı 3 hefte müddetinde tez-tez qarşılaşacağıq.
...Yemeye başlamışdıq. Samirle Ömer dil boğaza qoymur, arada men de onlara qoşulurdum. Yadıma 1 ay qabaqkı mercimiz düşmüşdü. Gözlerimi qaldıranda Ömerin gözleri ile qarşılaşdım. Tez özümüzü yığ ışdırdıq. Bu vaxt Samire zeng geldi.
Samir-Aha beli. Beli şeherdeyem. Hansı sened? Aydındır. Çatdıracam. -zengi sonlandırmışdı.
Samir-Miran, siz yemeye davam edin. Menim tecili işim çıxdı. Ömer, Miranı yeqin...
Ömer-Elbette.

<< 1 [2]