-Mene hemişe ele gelib ki, ömrüm boyu bir adamı sevmişem....İndi çaşqınlıq içindeyem. Bilmirem, heqiqeten sevmişem ya yoc.
-Sehvin onda olub ki, sen kimise sevmisen. Bütün insanların sehvi budu. Onlara ele gelir ki, sevgi mütleq kimese yönelmelidi. ... Sevginin bir ünvanı olanda mehv olur. Sanki sen deyirsen : " Men ancaq sene göre nefes alıram. Sen olmasan nefes almayacam" . Sevgini nefesin üzüyle tutuşdurmaq olar. Sevgi nefes kimidi. Harda olsan, kimle olsan seninledi. Heç kimle olmasan bele yene nefes alırsan, yene de sevirsen, için sevgiyle doludu.
Mesele kimise sevmekde deyil. Mesele özünün sevgiye çevrilmeyindedi. İnsan özü sevgiye çevrilmelidi. SEVGİ- senin bütün mahiyyetindi. Sevgi- senin varlığındı. Senin ilahiliyindi, (Ruhani)liyindi.
Özünden soruş: " Men sevirem?"
Yoldaşınla olanda onu sevirsen, balanla olanda balanı sevirsen, dostunla olanda dostunu, tebietde olanda ağacları, okeanda olanda okeanı sevirsen. Sevirsenmi?..
Esas mesele budu.
Eger sevirsense sen özün sevgisen.
Sevgiye konkret obyekt gerek olmur. Sevgi senden, qelbinden saçan işıqdı, şüadı.
Şüa ne qeder çoxdursa bir o qeder böyük üreyin var.Sevginin qanadları ne qeder böyükdürse, ruhunun seması bir o qeder genişdi....
Burda olduğun zaman meni sevmek haqda düşünme. Bele düşünsen köhne sehvlerini tekrar etmiş olacaqsan. Sen sadece sevginin özü ol. Bu zaman meni de, başqalarını da seve bileceksen. İnsanlar özleri sevgiye çevrile bilseler bütün dünya ekstaz, sevinc, sakitlik içinde olar...
Sevgi hamıya çatacaq qeder geniş ölçülüdü. ..
Sehvini anla. Heyat sevgi cücertmek üçün bir imkandı.
Eger sağsansa, dirisense sevginin ömürlük seninle olmaq imkanları genişdi.
Bütün ömrünü havaya sovura bilersen, amma son nefesde bele sevgi hiss elesen demek, ömrün heder getmeyib. Bir nefeslik gerçek sevgi bir ömürlük sevgiye beraberdi. Çünki sevgi ele süvgidi. İster bir ömürlük, ister bir nefeslik. Esas onu hiss elemek, yaşamaq, anlamaqdı....