Bütün dünyada qadınlar tez -tez güzgüye baxırlar. Üstelik, çantalarında da güzgü gezdirirler. Onlar güzgüde hemişe ne görürler? Güzgü insanın kimliyini eks etdire bilmez. Güzgü yalnız görüntünü eks etdire biler. Kimliyini, ruhunu göstere bilmez. Ancaq qadınlar güzgüde özlerine baxmağa davam edirler. Bir defe baxdın besdi, bütün günü güzgüye baxmağın adı nedi?
Demek, qadın eslinde görünen şey nedise onun özü olmadığını yaxşı bilir. Qorxur ki, bu yaratdığı görüntü pozular.
Bu yapmacıqlıq her an dağıla, ite biler. Onu tez-tez kontrol edir ki, hardasa nese qarışıbsa hemen düzeliş versin. Çünki insan doğal halını düzeltmir.
Neyini düzeldeceksen? Olan budu. Dodağına çekdiyin boyanın silinmesinden narahatsan, meselen. Güzgüye baxıb yoxlayırsan, silinibse tezeden yaxırsan. Kimi aldatmaq isteyirsen? Kimi aldatsan da özünü yüz faiz aldada bilmezsen.
Güzgü üçün yapdığın o qadın sen deyilsen.
Uşaqlar bele şeyler edirler, onlara maraqlı gelir.
Amma qadın yaşa dolduqca deyişmirse ağlı böyümeyib demek. Özünü tanımayıb derk etmeyib. Hele de dodaq boyası ile böyümek isteyir. Ferqinde deyil ki, çoxdan yeke qadın olub .
Süni kirpikler, yalançı saçlar taxan qadının gerçek kimliyi çoxdan qebiristanlıqdadı. Yoxdu, ölüb. Özünü öldürüb yerine qondarma bir şey düzeldib.