binamusa sarılmağı, öz erine sarılmaqdan üstün tutursan? -ellerini cibine yerleşdirib otaqda gezinerek davam etdi- adı ne idi? Dur xatırlayacam..... He he xatırladım Qabil -qarşıma keçib gözlerimin içine baxdı- Qabil Mehdiyev.
-Binamus?
Axır ki, özümü ele alıb dillendim.
-Nedi? Sevgiline binamus demeyim xoşuna gelmedi?
-Namusdan behs edecek son insan bele deyilsen. Namus sözü ağzına yaraşmır, emanet kimi durur. Mence qadınların namusu ile oynayan biri başqasına "binamus" demezden evvel özüne baxmalıdı.
Üzüme deyen şille ile cümlem yarıda kesilmişdi amma heç bir ağrı hiss etmirdim. Gülümseyib gözlerimi üzüne zilledim.
-Heç deyişmemisen. Helede gücünü qadınlar üzerinde sınayan aciz Babeksen.
-Kes sesini!
-Niye? Heqiqetler çox acıdı?
-Sus dedim qadın sus.
-Men artıq döyüb susdurduğun Mehseti deyilem. İller meni çox deyişdirdi.
-Bilirem seni tamamen deyişdirib artıq o namuslu balaca qızcığaz deyilsen, varlıların içki süfesinin mezesi olmusan. Ele bilirdin xeberim olmayacaq, bilmiyecem?
-Özün olmasanda köpeklerin etrafımdaydı.
-Beli Mehseti xanım. Her deqiqe xeber verirdiler. Üstelik oğlumuda bu işe qatdın.
-Oğlun?- deli kimi qeh qehe atmağa başladım -Atıb getdiyin, axtarmadığın körpeye nece oğlum deye bilirsen?
-O, menim oğlumdu.
-Bioloji olaraq.
-Her neise... Oğlumu o, adamla niye görüşdürdün?
Qollarımı qoynumda birleşdirib dik baxışlarımı üzüne zilledim.
-Ne oldu? Olmayan qururuna toxundu?
-Mehseti! Sebrimi zorlama.
-Sen nece geldin? Polisden gizli?
-Senin rezaletini eşidib qaçaq yolla geldim.
-Vay vay qadın taciri erim, namus üçün qaçaq yolla gelib. Ne cesur davranış.
Yeniden üzüme deyen şille ile dodağımda istilik hiss etdim. Toxunduğumda ise dodağımın kenarından qan axdığını bilib baş barmağımla sildim.
-Senin dilin çox uzanıb.
-Babek artıq neleri ise danışmağa çalışmağın heç bir menası yoxdu. Boşanaq sende geldiyin yere dön. Polise bildirmeyecem geldiyin kimide çıxıb gedersen.
-Boşanmaq?.... Men heç vaxt boşanmayacam bunu o beynine

<< 1 [2] 3 4 5 >>