yoxlayırdı, men ise dilinden tökülecek kelimeleri gözleyirdim.
-Tezyiqi çox yükselib hekim çağırmaq lazımdır.
Qabil üzümü elleri arasına alıb dillendi.
-Qorxma canım burdayam.
Cibinden telefonu çıxarıb danışa danışa pencereye teref ireliledi. O qeder tedirgin idim ki, gah Qabilin arxasıyca baxır gah da Şefiqe anaya baxırdım. O, çox güclü qadın idi, haqsızlığın qarşısında dim dik durmağı bacaran biri idi. İndi bucür çaresiz uzandığını görmek meni incidirdi. Qırışmış elini ovcumun içine alaraq dodaqlarıma yaxınlaşdırdım.
-Ana yalvarıram meni tek qoyma.
Başımı Şefiqe ananın eline yaslayıb gözlerimi berk sıxdım. Bu yaşananların yuxu olmasını isteyirdim. Oyanım ve kabus gördüm deyim.
-Canım ağlama xaiş edirem. Hekim yoldadı gelir.
Qabil saçlarımı sığallayıb, baş barmağı ile yanaqlarımı quruladı.
-O, menim tek ailemdi. Bilirem oğlunu polise verme sebeblerinden biri de menem.
-Özünü günahlandırmağın heç bir faydası yoxdu, hem ona heçne olmayacaq.
-Olmayacaq he?
Umid dolu gözlerimi Qabilin üzüne zilledim. Her şey düzelecek demeyine ehtiyacım var idi, ondan eşitmek isteyirdim bu sözleri.
-Olmayacaq, düzelecek herşey.
Üzümü sığallayıb meni bağrına basdı. Sessiz axan göz yaşlarımla ona sığınmışdım.
Ne qeder ele qaldığımızı bilmirem qapının döyülmesi ile Qabil menden aralanıb qapıya teref getdi. Yerden qalxacaq gücü özümde tapmırdım, gücle masaya tutunarq qalxıb stula oturdum. Hekim müayineden sonra iyne vurub, yazdığı resepdi elime tutuşdurdu.
-Tezyiqi çox yüksekdi. Yazdığım dermanları günü sabahdan başlayın yoxsa fesadları ağır ola biler ve tebii ki, yaxşı baxım şertdir. İynenin tesiri ile yuxudadı, tezyqini tez tez ölçün yene yükselerse mene zeng vurun.
Qabil hekimi yola salıb geri döndü ve meni qucaqlayıb alnıma öpüş qondurdu.
-Canım dermanları men alıb gelirem. Xaiş edirem biraz özünü toparla.
Başımı razılıq menasında yelleyib ayağa qalxdım. Qabili yola saldıqdan sonra yavaş addımlarla Şefiqe ananın otağına keçerek yastıq ve edyal götürüb otağa döndüm.

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>