Kimese güvene bilirsen? " cümlesine böyük eminlikle " yox ! " deye cavab verdiyim gün ferqine vardım ki , mende nelerse qaydasında deyil. başladım sorğu -sual etmeye : men güven deyerken neyi nezerde tuturam ? eger güven mehz inam demekdirse içimdeki inamsızlığın sebebi ne ola biler ?" . Bu suallardan bir neçe qeyri deqiq netice çıxdı : " belke mesele güvenmemek deyil, güvenmekdir ? Yeni bunu verdiş halına getirib tekrarlamaq. Yeniden sual yaranır : " bunu neye göre edim ki ? Bu axmaqlıqdr !" Ancaq etmişik . Bunu hamımız tez -tez , belke de her gün edirik . Bilirsen niye ? Çünki ekser hallarda güven ehtiyacının derininde "zövq" meselesi dayanır . Zövq almaq . Zövq aldığın neyinse uğruna kimese güvenmek. Sevdiyin insanı düşün, meselen . Belke de insana en çox and pozduran yegane şeydir bu . Sevgi . Deyer vermek. Hansı ki , ayrısında eşitsen iyreneceyin, esla amma esla qebul etmeyeceyin bir şey gün gelir mehz bu deyerler uğruna senin gözünde adileşir . Özü de ele hala çevrilir ki , sanki dünyada bundan daha normal bir şey yoxdur. Güvenmek deyende biz neyi nezerde tuturuq ? - etibar etmeyi. Etibar etmek nedir ? Kimese bir sirrini açmaq ve ya dar gününde kömek istemek , meselen . Bes sirr neden yaranır ? Ekser hallarda ağrıdan, izdirabdan ve ya hansısa çetin veziyyetden. Bes bunlar neden yaranır ? Heyatında olan en pis şeyi düşün? En ağır facieni , yaxın birini itirmeyini , sevgilinden ve ya dostundan ayrılmağıni , ailenin dağılmasını ve ya övladını itirmeyini . . bunlar ağrıdır . Saf , temiz , tebii ağrılar . Ağrı neden emele gelir ? - sevgiden . duyulan heyranlıqdan . bağlılıqdan. Meqsedim qetiyyen verilen deyerleri ve ya duyulan sevgileri alçaltmaq deyil. Esla . Men bu qarışıqlığı sevirem . Ancaq insanın "xemirinin " terkibini anlamağa çalışmaq menim üçün bir marağa, hansısa sonu görünmeyen seyahete çevrilib
He . . indi , bir daha fikirleş : güven nedir ?