incidirdi. Elimi elini üstüne qoyub gözlerine baxdım.
-Men sizi yaxşı başa düşürem. Elbette oğlunuz herkesden öncedi.
-Mehsetiyi xoşbext edeceyinden eminem o, buna laiqdi. Bir birinizi sevdiyinizi bilirem.
-Yanılırsız... O, meni sevmir... Onu xoşbext görmek üçündür bütün çabam. Menli yada mensiz tek isteyim o gülsün.
-Esas sen yanılarsan. Mehsetinin gözlerine baxmaq yeterlidi sevgisini görmek üçün..... Davranışım üçün meni bağışla sadece....
-Şefiqe xanım -sözüna yarıda kesib ayağa qalxaraq gülümsedim -Bağışlanacaq heç bir şey yoxdu, artıq düşünmeyin sağlığınız esasdı onu düşünün.
Sözümü deyib bölmeden ayrıldım. Şefiqe xanım sözlerine olduqca sevinmişdim. Mesinin meni sevme ehtimalı bele ürek ritmimin süretini artırmağa yetirdi. Telefonu çıxarıb Cavide ismarıc yazdım. "İmzayı aldım, axşam otele gel".
Mehseti.
Yuxudan oyandığımda saat xeyli irelilemişdi. Otağımdan çıxıb metbexe ve diger otaqlara baxsam da Şefiqe ana evde yox idi. Sayifin geliş saatına hele var idi ona göre başqa yere getdiyini düşünürdüm. Eslinde halının pisleşeceyinden ehtiyat edirdim çünki hele tezyiqi normala dönmemişdi. Çox narahat idim, soyuq davranışına göre uşaq kimi küskünlük edib otağıma çekilmiş, yemek yeyib dermanlarını qebul etdimi etmedimi xeberim bele olmamışdı. Divana çöküb ovcumun içini alnıma döyeclemeye başladım.
-Ne etdim men? Ne etdim? Kim bilir hara getdi..... Ya nese olsa?
Beynime dolan fikirlerle telesik çantamı götürüb qapıya doğru telesdim. Harda olduğunu bilmesem de axtarmağa çıxacaqdım. Qapıyı açdığım zaman kandar da dayanan Şefiqe anayı görüb dayandım.
-Ana..... Haradaydız? Çox narahat oldum.
Sözümü deyib boynuna sarıldım.
-Seninle danışmaq istediklerim var qızım.
Sözünü deyib metbexe keçdi. Men de çantamı qoyub arxasıyca addımladım daha doğrusu addımlarımı sürümeye başladım çünki Şefiqe ana "danışaq" dediyinde altından mütleq nese çıxırdı. Bu defe ne danışacağımız mene çox maraqlı idi.
-Buyurun ana eşidirem.
Üz üze oturub baxışlarımı üzüne

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>