danışmaq mene yaxşı gelmiş, Qabil dediyi her sözle içimi rahatlatmağı bacarmışdı. Onun meni başa düşdüyüne emin idim ve menim üçün en doğru olanı edeceyini bilirdim...
İnana bilmirdim biz geleceyimiz, evliliyimiz haqqında danışdıq bu axşam. Bu haqda danışmaq bele meni heyecanlandırmağa yetirdi, içim içime sığmırdı sanki ilk defe evlenirdim. Qabilin dediklerini bir an evvel Şefiqe anaya deyib, beraber yaşamaq fikrini qebul etdirmeli idim. Binaya daxil olmadan arxaya dönüb maşında gülümseyerek baxan adamı izledim bir müddet. Onu gördüyüm an üzümde geniş bir tebessüm yaranırdı. Qaçaraq pilleleri qalxıb eve daxil oldum. Men binanın heyetinde olarken heç fikir vermemişdim amma evin işıqları yanmırdı.
-Ana..... Sayif.
Seslensemde mene cavab verecek heç kim yox idi. Telefonu çıxarıb Şefiqe anaya zeng vursamda telefonu bağlı idi. Telesik diger otaqlara baxsamda heçkim yox idi. Evde qeribe, ürküdücü bir sessizlik hökm sürürdü. Artıq qorxmağa başlamışdım, salona doğru addımlarken masada duran kağız diqqetimi çekdi. Elime alıb divana oturaraq oxumağa başladım.
"Qızıma...
Mehseti 18 yaşın vardı bu eve gelin geldiyinde. Özün uşaq olduğun halda 1 yaşlı uşağın mesuliyeti yüklendi çiyinlerine. Buda yetmedi, evlendiyin adam seni körpe ile qoyub çıxıb getdi. Amma sen yenilmedin, özüne iş qurub sene yüklenen yükleri esl qadın kimi çiyinledin. Gözel qızım sen her zaman meni qürurlandırdın, içden içe seni her zaman heyranlıqla izledim. Güclü duruşunu, merdliyini, qorxmazlığını. Bu iller erzinde bir birimize sığındıq. İndi senin üreyine bir ateş düşüb qızım hansı ki, ne yolla olur olsun söndüre bilmeyeceyin bir ateş. İnkar etmeye çalışsanızda ikinizde bir birinize deli divanesiz. Biz senin xoşbextliye doğru addımlayacağın bu yolda engel idik çünki men Babekin anası, Sayif ise oğludu. Sen onunla heç bir bağın olmasın isteyirsen amma men ve Sayif bu bağın ele özüyük. Men ömür boyu oğlumu heps etdirmenin vicdan ezabı ile gezecem, senin önünde bunu ede bilmerem. Meni bağışla qızım

<< 1 [2] 3 4 ... 10 >>