arasına aldım.
-Anam.... Sayifide alıb getdi..... Meni terk etdiler..... Getdiler..... Yene yetim qaldım.
-Ne? Niye ki?
Biranda Mehsetinin üz ifadesi deyişdi, baxışları bu kesdi sanki ve nifret saçan gözlerini üzüme zilledi.
-Sene göre...
-Ne?
-Herşeyin sebebi sensen.... Sene göre.
Yumruq şeklinde tutduğu ellerini sineme döyecleyir, nifretini qusurdu. Bedenim o qeder boşalmışdı ki, her zerbesi ile arxaya addımlayırdım.
-Sene göre getdiler, sene göre ikinci defe tenha qaldım... Her şeyin sebebi sensen... Get burdan, bir daha seni görmek istemirem... GET GET GET!!!
-Dinle meni Mehseti dinle... Men....
Sert şekilde üzüme örtülen qapı ile sözüm yarım qalmışdı.
-Aç qapını Mesi aç, danışmalıyıq aç.
Dayanmadan qapıyı yumruqlasamda açılmırdı. Qapıya söykenib elimi alnıma dayadım. Qapı arxasında onun hıçkırık seslerini eşitdikce sanki qelbime köz basılırdı.
-Aç qapını xaiş edirem aç..... Aç aç!!!
Ses tonumu yükseltmeyim qarşı qonşunun çıxmasına sebeb oldu. Heç ne demeden iti addımlarla pilleleri enib binadan çıxdım. Maşına oturub olanları analiz etmeye çalışırdım. Şefiqe xanım hara getmiş ola bilerdi ki, üstelik uşağıda aparıb ve bu olanlara göre Mehseti meni günahkar görürdü. Bunun bele olmadığını ona başa salmalı idim ancaq o, heç danışmağa yanaşmırdı. Men indi ne edecekdim? Sakitleşmeyini gözlemekden başqa çarem qalmamışdı. Arxaya yaslanıb derin derin nefes alaraq özümü ele almağa çalışırdım. Siqaret yandırıb tüstünü ciyerlerime hopdurur, gözlerimi evin penceresinden çekmirdim. 1 saatdan çox vaxt ötmüşdü ve men aşağı enib maşına söykenerek siqareti siqarete calayırdım. Binandan çıxan Mehsetiyi görüb ona teref getdim.
-Hara gedirsen gece vaxt?
-Sene ne? Sen niye burdasan? Get demedim?
-Mehseti meni dinlemelisen... Gel maşında danışaq.
-Danışacaq heç ne yoxdu. Artıq seni görmek istemirem. Get burdan, menden uzaq dur, yaxınlaşma mene.
-Niye axı? Ne deyişdi.
-Menim anam ve oğlumdan başqa heç kimim yox idi başa düşürsen? Tek idim, indi sene göre onlarda

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 10 >>