Bezileri üçün sevgi ve ehtirasın heç bir ferqi yoxdur. Bezileri, onları deyişik salmağın ne qeder tehlükeli olduğunu bilmeden onları bir-birinden ayıra bilmir, qarışdırır. Ehtiras hiss ederek, bunun sevgi olduğunu düşünürler. Bu da yavaş-yavaş mehv edir insanı. Çünki idareolunmayan ehtiras insanı uda biler. Buna göre insanlar ağlını itirir, bezen mehv olurlar.

Bir psixoloqun lüğetinde SEVGİ – semimi mehebbetin, bağlılığın, fedakarlığın möhkem olduğu güclü hissdir. EHTİRAS ise odlu-alovlu arzudur. Bu ziddiyyet bu hissleri bir-birinden ayırmağa kömek edir.
Sevgi yaxınlığa esaslanır, ehtiras ise ancaq arzulamağa.
Bezen onları ayırmaq çetin olur, çünki ehtiras sevginin olduğu yerde de olur.

Eger 2 neferin arasında SEVGİ varsa, onların her biri o birisinin xoşbextliyi ve arzularına deyer verir, bu onunçün vacib olur. Bezen sevgi özünü müxtelif cür gösterir: işde boş olan vaxtlarını ona hesr etmek, hereketler ve sözlerle bildirmek


Sevenler o birinin hisslerini nezere alaraq, bir-birine qarşı hessas, ciddi davranırlar. Her biri sevdiyini özünden daha yükseye qoyur. Bele münasibetlerde onlar qarşılıqlı sevgiye ve hörmete esaslanaraq boş vaxtlarını birlikde keçirirler. Her bir hereket gözden keçirilir ve sevdiyinin fikrini, hisslerini nezere almaqla xüsusi ehtiyatlılıqla seçilir.
Fikir ayrılığı olanda her ikisi danışıb, razılığa gelmeye ve ya ümumi qerar vermeye çalışırlar.
Sevgiye esaslanan münasibetler uzunmüddetli olur. Çünki sevginin olmağı her ikisine, aralarında yaranan çetinliklerden keçmeye ve problemleri hell etmeye imkan verir. Diqqet ve qayğı her ikisine zamanın sınağına dözmeye kömek edir.

EHTİRAS hemişe neqativ effekt yaratmır. Amma onlar SEVGİdeki qeder inamlı ve pozitiv ola bilmez. SEVGİdeki kimi EHTİRAS da insanların münasibetlerine, hereketlerine ve sözlerine tesir edir.
SEVGİ ve EHTİRAS arasındakı ilk ferq – SEVGİde her ikisi bir-birinin xoşbextliyini özününkünden yuxarı qoyur, EHTİRASda ise her ikisi öz arzularına çatmağa çalışır,

[1] 2 >>