Bir kişini normal halda ağlatmaq çox çetin meseledir. Qadınlar duyğusal bir filme baxan en hessas meqamda gözlerinden yaşlar süzülür. Kişiler ise duyğularını belli etmemeye çalışırlar. Keçirdiyi bütün hissleri üreyine salır. Ele buna göre de, infarkt halları kişiler arasında daha çox müşahide edilir. Ekser hallarda kişiler problemlerini dile getirmeyi sevmirler.
Amma qadınlardan ferqli olaraq, kişiler yalandan ağlaya bilmirler. Onların göz yaşları heç zaman saxta olmur. Günah hissi onları boğan zaman göz yaşlarını saxlaya bilmirler. Çünki kişiler heqiqeten deyer verdiyi, heyatındakı en önemli insanı itirdiyi zaman ağlaya biler.

Arzuları puç olanda: Özlerini ve hisslerini ifade ede bilmedikde baş verenlere ağlayaraq reaksiya verirler. Bununla da menfi duyğuları özlerinden kenarlaşdırmış olurlar.

Yaxınları vefat edende: Onlar kömeksiz qalacaqlarını hiss edirler. Yaxınlarının ölümü ile barışmaq kişilere heç de asan başa gelmir. Onlar uzun müddet tenhalığa qapanır, real heyatdan uzaqlaşırlar.

Eşqe düşende: Sevgi ele bir duyğudur ki, heç kes ona qalib gele bilmir. Hetta en güclü görünenler bele eşq qarşısında diz çökürler. Kişiler sevdikleri insana hisslerini aça bilmeyende göz yaşına boğula bilerler.

Sevdiklerinden ayrılanda: Bu zaman kişiler üçün dünya bitmiş olur. Yadda saxlayın ki, terk edilme ağrısı yalnız qadınları incitmir. Kişilerden ferqli olaraq, qadınlar terk edilende çekinmeden ağlaya ve kederlerini başqaları ile bölüşe bilirler. Kişiler ise terk edildikleri haqda heç kesle danışmırlar, özlerine qapanırlar. Sakit bir yere çekilib ağlamaqla sakitleşirler.

Ata olanda: Kişiler soyuqqanlı görünmek isteseler de, ata olduqlarını bildikleri an sevincden ağlayırlar. Her kişi neslini davam etdirecek bir oğlu olduğunu bilende xoşbext olur. Sevinc göz yaşları da bu xoşbextliyin bir parçasıdır.

İşini itirende: Kişilerin işsiz qalması heyatlarında çox ciddi problemler yaradır. Öz iş heyatını qurmaq üçün gecesini gündüzüne qatıb ezmle çalışan kişiler

[1] 2 >>