teeccüblü bir şekilde xeyalı olmayan insanlar kimi otururlar. Xeyali olan insanların içinden xeyallarını lahiyeleşdirmiş olanlarsa yerlerinde dayana bilmez; seherleri erken qalxar, xeyallarını reallaşdırmaq üçün bir yerden digerine qaçırlar. Xeyal olmadan layihe olmayacağına göre, insanın itireceyi en böyük şey xeyallarıdır. Biri esas xeyalını itirdiyinde, deyim yerindedirse iki nömreli xeyalına, ya da layihesine keçmelidir. Amma heyatında “B” ve “C” planları olmayanlar, bu veziyyetde ne edeceklerini tapa bilmezler.

<< 1 [2]