“Ayetül-kürsi” Qurani-kerimin Beqere
suresinin 255-ci ayesine verilen addır.
Ayede “Allahın kürsisi” ifadesi
işledildiyi üçün, ona bu ad verilmişdir.
Eslinde burada oturmaq üçün istifade
edilen kürsiden söhbet getmir; çünki
Allah cism deyil ve oturmaq üçün
vasiteye ehtiyacı yoxdur. Ayedeki
“kürsi” ifadesi Allahın qüdret ve
hökmranlığının, elminin simvolu kimi
işledilib. Ümumiyyetle, ayetül-kürsi
Allah-tealanın böyüklüyünü, ezemetini
nümayiş etdiren, Onun bezi sifetlerini
açıqlayan en bariz ayelerden biridir.
Bezen Beqere suresinin 256-cı ve
257-ci ayelerini de bura elave edir ve
her üç ayeni birlikde ayetül-kürsi
adlandırırlar.
İslam enenesinde ayetül-kürsiden bir
çox çetinliyi aradan qaldırmaq
meqsedile istifade edilir. Bu, en
müxtelif menevi, psixoloji, maddi
problemleri hell etmek üçün universal
vasitedir. Xesteliklerden şefa tapmaq,
insanların ve cinlerin şerinden amanda
qalmaq, kasıblıqdan qurtarmaq ve
ruzini artırmaq, çetin işi hell etmek,
qorxunu aradan qaldırmaq, günahları
bağışlatmaq ve saire meq-sedler üçün
ayetül-kürsini oxuyurlar.
Hezret Mühemmed Peyğember (s)
ayetül-kürsini “Quranın en ezemetli
ayesi” adlandırmışdı. O, buyurub ki,
ayetül-kürsi oxunan eve 30 gün
erzinde İblis gire bilmez, o ev 40 gün
sehrden amanda qalar. Peyğember Eli
ibn Ebu Talibe (e) buyurmuşdu:
“Quranın ağası Beqere suresidir,
Beqere suresinin ağası ise ayetül-
kürsidir. Ya Eli! Bu ayede 50 söz var,
her sözde ise 50 bereket var” (Beqere
suresinin 255-ci ayesinde «ve»
bağlayıcısını çıxmaq şerti ile 50 kelme
mövcuddur).
Namazlardan sonra ayetül-kürsini
oxumaq hedislerde tövsiye edilib.
Revayete göre, Peyğember yatmazdan
evvel ayetül-kürsi oxuyardı. Sefere
çıxmağa hazırlaşan adamın da ayetül-
kürsi oxuması meslehetdir. İmam
Mühemmed Baqir (e) buyurub ki,
ayetül-kürsini bir defe oxuyan adamın
bu dünyadakı min derdi ve axiretdeki
min çetinliyi aradan qalxar. Bu
dünyadakı derdlerin en yüngülü –
kasıblıq, axiretdeki çetinliklerin

[1] 2 >>