edir,gah da saatin ferqine Varmadan zeng edirdim.Meqsedim bu yolla onu ozume baglamaq idi.Leyla mene o qeder inanirdi ki,behanelerimi heqiqet zenn edirdi. Esla menden ozune qarwi menfi bir hal gormemiwdi deye rola girmeyim de aglina gelmirdi.
Gunler belece,oturdu. Leylani az qala Her weyden qorumagim deyesen onunda xowuna gelmeye bawlamiwdi artiq ve bu hal meni sevindirmeye bawlamiwdi. Kitabxanaya ,bufete mensiz enmez,onu evlerinecen oturmeyime etiraz etmezdi.Amma,bir wey deyiwmez olaraq qalirdi. Leyla mene <dost>kimi muraciet Edirdi. Evvelki gunlere nisbeten xeyli irelileyiw vardi. Hele merc olunmamiwdan qabaqki gunlerde mene <Qaqaw>demesine icaze vermeyib fikrimi aciqlayanda o menim
<Mene qaqaw deme. Dunyanin iwin bilmek olmaz,belke gelecekde munasibetimiz deyiwer>sozlerime Menali bir tebessumle
<Dilim oyrewib,caliwaram tergidim. Dost nece,deye bilerem?>sual vermiwdi.
<Bu daha yaxwidi,her wey dostluqdan bawlayir>deyerek razilawmiwdim. Bu o vaxtlar olmuwdu ki,onda menim de ureyimde icimi titredecek mesum bir hisler cucerirdi. Eh,o gunler. . .
Bizim yaxinligimiz,daha dogrusu,Leylanin mene olan munasibeti Camali emelli bawli qiciqlandirirdi. Bizi her gorende ele eseblewdirirdi ki,bu mene xow olurdu.
Bir gun idman dersi zamani sinif uwaqlariyla zalda futbol oynayirdiq. Bawim oyuna o qeder qariwmiwdi ki,Leylanin bir kenarda tek oturub agladiqini gec gordum. Onun aglamasini gorende beynimde bir wimwek caxdi sanki. Nece yeni,Leyla aglayir?K IM Curet edib onun xetrine deyib?duwuncesiyle oyundan kenarlawib qacaraq ozumu ona Yetirende Leyla hicqiraraq ciyinlerini cekirdi.
-Niye aglayirsan?soruwanda beynimden ildirim suretiyle bir fikir kecdi<Belke,o artiq her weyi bilir?>
leyla goz yawlariyla uzume baxsa da hec ne demedi.Dalagim sancdi.
-Elvin soz atdi,deye hardansa peyda Olmuw nermin meni heyecandan xilas etse de dediyi sozler eseblerime toxundu.
Leylaya soz atmaq???
Elvin bizimle paralel sinifde oxuyurdu.Belke de mektebde soz atmadiqi qiz yox idi. Evvelden
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç