Bölüm 10,11,12
Yerimde quruyub qaldim. Leylanin soyledikleri menimcun agir ve gozlenilmez oldugundan ozumu itirmiw halda gozlerine baxmaga davam edirdim.Leyla sakitce qalxib menden uzaqlawanda sozleri qulaglarimda tekrar-tekrar cingildedi.
<MEN SENI SEVE BILMEREM,,,seve bilmerem,Deyanet. . .seve bilmerem. . .>
Hissiyatim ozume qayitdiqca eseblerimin gerildiyini hiss edir,beynimde yaranmiw qarmaqariwiq ve aglasigmaz fikirlerle muharibeye bawlayirdim.
-Axi niye? Nece yeni seve bilmerem? Ne sebebe axi?
Duwundukce cvbsiz suallarim ozume de eziyyet verirdim. Qalxib qizin ardiyca getmek,ne olur olsun sebebini oyrenmek istesem de daxilimdeki nese mene mane olur,sust kimi duwub qalirdim.
Handan-hana ozumu toparlayib ezgin halda sinfe kecdim. Uzumde zeherli bir ifadenin olmasina emin idim. Beynimi gemiren suallardan qurtula bilmesem de sakitce yerimde eylewdim. Leyla yerini deyiwmiwdi. O da fikirli gorunur,mumkun qeder mene baxmamaga caliwsa da arada menim davamli baxiwlarimla baxiwlarim toqquwurdu. Aman Allah,onun gozlerinde derin bir keder var idi. Hemiwe gulumseyen o gozler indi tamam bawqa mena kesb edirdi.
45 deqiqelik ders mene bir il kimi geldi. Havam catmirdi. Zengin vurmasini ve bir an once Leylayla daniwib her weyi aydinlawdirmaq isteyirdim. Bir yandan da ustune getmekden cekinirdim
Teneffus zamani hamidan evvel Leyla sinfi terk etdi.Aciq awkar Menden qacirdi.Onun bu hereketi ele bil qol-qanadimi sindirdi. Goyden yere cirpilmiw kimi idim. O an Camalin mene qalibane ve istehzali baxiwlari zillense de,bu hec de vecime deyildi. Tek istediyim Leylayla daniwmaq idi.
Getdikce eseblewirdim. Qarwima kecen her kesle dalawmaq,her weyi qirib-tokmek,var gucumle bagirmaq isteyirdim. Leylanin bir cumlesi daxilimde her weyi yerle yeksan etmiwdi.Heyete enende skamyada tek oturmuw Leylani gorcek hec ne dememiw kecib yaninda otursam da bir kelme de daniwmadim. Fikirli idi. Qollarini sinesinde carpazlayib bawini sinesine endirmiwdi. O an fikirlerini oxumaqcun cox weyden

[1] 2 3 ... 5 >>