ağlıma gelmemişdi. Sene defelerle düzünü demek istedim, bacarmadım. İndi ölürem ve qorxmağa çarem yoxdur. Heqiqet budur. Men duzlu qehve sevmirem. Çox qeribe ve iyrenc bir dadı var. Amma evlendiyimiz günden beri her gün duzlu qehve içdim ve zerre qeder peşmanlıq duymadım. Bütün xoşbextliyimi bu duzlu qehveye borcluyam.»
Yaşlı qadın mektubu göz yaşları ile islatdı.

Günün birinde nevesi «Nene, qehveye duz töksem nece dadar?» soruşduğunda, gözleri nemlendi ve "Çox şirin" dedi.

<< 1 [2]