Qadınların istedikleri saatda, istedikleri yerde rahatca gezib-dolaşa bilmediyi bir ölkenin erkeklerinde problem var demekdir. Çünki bir qadının yaxınlaşmaqdan qorxmasını, çekinmesini deyil: yanındayken, hetta yaxınlığındayken bele her qadının özünü güvende ve rahat hiss etmesini temin eden erkeye kişi deyilir. Özünü sevilmeye layiq görmeyib bu dünyaya ancaq erkeyinin istek ve telebatlarını yerine yetirmek üçün geldiyine inanan qadınlar yaratdınız. Sonra da yaratdığınız bu eseri beyenmeyib adını "Tükezban" qoydunuz. Yeni qanadını qırdığınız quş uça bilmedi deye quşu günahlandırdınız, qefeslere qapatdınız. Qefesden qaçanlara ise "exlaq, namus" damğası vuraraq, az qala cemiyyetden tecrid etdiniz, lekelediniz. İndi ise qefese qapatdığınız, esrlerle qefes qanunlarıyla böyüdülen ve büsbütün özgüven duyğusunu itiren, ruhu öldürülen qadınlardan yüksek intellektuallıq, savad, zeka, eyni zamanda semimilik, cesaret, güven ve geniş dünyagörüşü gözleyirsiniz. Qadın namuslu olacaq deyirsiniz, amma namusunu lekelemek üçün elinizden geleni edirsiniz. Ne zaman anlayacaqsınız ki, namus sadece qadına aid bir nesne deyil. Namus - bir qadına baxarken sergilediyiniz exlaqın, davranışın ele özü demekdir. Amma bir yanlışı olduğu zaman en sert cezalanan, şiddete meruz qalan, döyülen, öldürülen yene de hemin o qadınlar oldu. Neye göre qadınlardan her zaman mükemmellik, qüsursuzluq teleb olunur? Mükemmel olmayan kişilerin bunu qadınlardan teleb etmeye ne haqqları var? Axı niye anlamaq istemirler ki, cinsinden asılı olmayaraq, yanlışıyla, doğrusuyla her kes bir insan ve bir ferddir