kimidirler ve eyni hüquqlara malikdirler.

Uzun müddet İslamı öyrenmiş ve onu yegane kamil din hesab etmiş meşhur alman şairi İ.V.Höte (1749-1832) “Qerb-Şerq divanı”nda yazırdı: “Eger İslam – Allaha teslim olmaqdırsa, bizim hamımız İslam eqidesinde yaşayırıq ve bu eqidede öleceyik”.

Bernard Şou (1856-1950) “Mühemmed (s) – Allahın elçisi” eserinde yazırdı: “Men hemişe Mühemmedin (s) dinine, malik olduğu möcüzevi heyat gücüne ve enerjiye göre derin ehtiram beslemişem. Menim fikrimce, İslam taleyin cürbecür fitnelerini ve sivilizasiya ferqlerini def etmek yolunda uğur qazana bilen yegane dindir. Men qabaqcadan görürem ki, (bu, artıq bu gün de aydındır) avropalılar bir-birinin ardınca İslam dinini qebul edecekler”.

İslam bütün diger dinlerden öz kamilliyi ile ferqlenir. İslam ümumbeşeri dindir ve bütün beşeriyyete ünvanlanmışdır. Qurani-kerimde Allah-teala Hezret Mühemmed Peyğembere (s) müracietle buyurur: “Seni de alemlere ancaq bir rehmet (merhemet) olaraq gönderdik” (“Enbiya”, 107). Qurani-kerimin yüzlerle ayesi “ya eyyühen-nas” (ey insanlar) ve “ya eyyühel-lezine amenu” (ey iman getirenler) xitabı ile başlanır.

İslam dini Yaradan baresinde öz deqiq ve ciddi tesevvürleri ile hinduizm, buddizm, iudaizm, xristianlıq ve ateşperestlik kimi dinlerden tamamile ayrılır. Budda ve Krişnanın yarıilahi-yarıbeşeri tebieti barede telimler, ateşperestlikdeki Xeyir ve Şer dualizmi, xristianlıqdakı teslis (üçtanrıçılıq) inancı İslamın teqdim etdiyi Allah anlayışının tam ziddinedir. Hinduizmin esasını teşkil eden tenasüx (ruhun bir bedenden digerine keçerek bir neçe ömür yaşaması) nezeriyyesi İslamda batil ve esassız sayılır.

Hinduizmdeki sinifli cemiyyet ve ciddi kasta sisteminin eksine olaraq, İslam dininde hamı Allah qarşısında beraber ve eynihüquqlu elan edilir. İslama göre, zenci ve ağderili, ereb ve ecem, varlı ve kasıb, kendli ve şeherli beraber hüquqlara malikdir ve qanun qarşısında eyni mesuliyyet daşıyır. Üstünlük vezifede, servetde, esil-nesebde deyil,

<< 1 [2] 3 4 >>